Náttúrufræðingurinn - 1985, Qupperneq 44

3. mynd. Basalthnyðlingar í líparítinu við suðurenda gangsins á Streitishvarfi.
Samanber 2. mynd. Hamarinn er um 30 cm. — Basaltic xenoliths at the south
end of the composite dyke on Streitishvarf (same as Fig. 2). The hammer is
about 30 cm long.
Fremst í Hökulvíkurgili (6. mynd)
er gangurinn um 11 m breiður og
skiptist í tvo líparíthluta og tvo bas-
althluta. Að auki er 60 cnr breiður
basaltgangur skammt vestan við aðal-
ganginn (grannberg á milli), en óvíst
er hvort telja beri hann með samsetta
ganginum. Líparíthlutarnir eru 6 m og
1,5 m þykkir, en basalthlutarnir eru
1,5 m (sá vestari) og 2 m (sá eystri).
Basalthnyðlingar eru algengir og með
hvassari brúnir (köntóttir) en á
Streitishvarfi. Samkvæmt mælingum
Guppy og Hawkes (1925) eru basalt-
hnyðlingarnir 10—20% af líparíthlut-
anum. Mót basalts og líparíts eru mjög
skörp (7. mynd) og engar æðar ganga
úr líparítinu yfir í basaltið, eða öfugt.
Nokkru innar í gilinu myndar gang-
urinn áberandi stall, illkleifan vegna
bleytu. Við stallinn er þykkt gangsins
13 m og skiptist hann þar í sjö hluta,
fjóra basalthluta og þrjá líparíthluta
(8. mynd). Þykkt hraunlag er í sömu
hæð báðum megin við ganginn og
sýnir að hann situr hvorki í risgengi né
siggengi. Nokkuð austan við ganginn
er þetta sama hraunlag hins vegar mis-
gengið um 1—2 m, og hefur sigið orðið
til vesturs. í líparítinu er mjög mikið
um basalthnyðlinga. Þeir eru flestir
ílangir, með langásinn í stefnu gangs-
ins; gjarnan 20 cm á lengd og 2—4 cm
á breidd. Sá lengsti sem ég sá reyndist
75 cm langur og 5 cm breiður. Stefna
gangs í gilinu er N20°A, eins og áður,
og hallinn mælist hér 90°.
Ég fór ekki upp á fyrrnefndan stall í
gilinu, heldur hélt vestur fyrir það og
upp hlíðina þar. Fór síðan aftur niður
138