Náttúrufræðingurinn - 1939, Síða 8

100 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll lllllllllllllllllllllllllllllllllllll llllllll llllll llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll lll|
deplum í, og er sá fremsti stærstur. Kringum svörtu blettina eru
gráleitir hringir.
Fundið í Reykjavík og á Siglufirði.
4. Netlufiðrildi (Vcmessa urticae L.).
Grunnlitur vængjanna að ofan er rauðgulur. Útjaðrar vængj-
anna að ofan eru svartir með röð af bláum blettum. Á framjaðri
hvors framvængs eru þrír svartir, tveir gulir og einn hvítur blett-
ur. Auk þess eru þrír svartir blettir ofan á hvorum framvæng, og er
sá aftasti langstærstur. Sá helmingur hvors afturvængs, sem að
bolnum veit, er svartur að ofan eða því sem næst, en milli hans
og dökka vængjaðarsins er gult belti.
Fundið í Reykjavík.
3. md. Kóngafiðrildi. (Eftir Danmarks Fauna.)
5. Kongafiðrildi (Herse convolvuli L.).
Grunnlitur vængjanna er grár. Hvor afturvængur er að ofan
með þrem til fjórum dökkum þverröndum. Sú röndin, sem næst
er vængrótinni, er breiðust og dekkst. Fram- og afturvængir eru
með hvítum, óreglulegum og óljósum smáblettum og röndum.
Frambolur grár með ljósar hliðar. Afturbolur grár að ofan. Aft-
urbolsliðir rauðir á hliðum, en þó með hvítri rönd að framan, en
svartri að aftan.
Fundið í Reykjavík, Reyðarfirði, Hvanneyri, Fagureyjarhólma