Náttúrufræðingurinn - 1947, Qupperneq 5

Sigurður Þórarinsson:
STEINÞÓR SIGURÐSSON
mag. scient.
MINNINGARORÐ
Svn fór l>á að loktlin, að sú gamla hefndi sín. Og hún vissi, hvað
hún gerði. Hún valdi engan þeirra, er mest höfðu ert hana með
glannalegu framferði. Hún valdi þann, sem islenzkum náttúrurann-
sóknum og þó sérstaklega Heklurannsóknunum var mest missa i, þann
eina, sem ekki er hœgt að fylla skarðið eftir. Hún valdi Steinþór
SigurÖsson. I blóma aldurs féll hann við starf sitt, trúr þeirri hugsjón,
að aðsla hlutverk visindamannsins sé að leita nýrra sanninda. Hann
var öllum harmdauði og þvi meir, sem menn þekktu hann betur. Um
hann flestum fremur geta þeir, er honurn kynntust, sagt hin gömlu
orð: „Hans shal ég ávallt geta, er ég heyri góðs manns getið.“
Sunnudaginn 2. nóvember 1947 varff sá atburður, að Steinþór
Sigurðsson mag. scient., sem var að kvikmynda hraunstraum í suð-
vesturhlíð Heklu, varð fyrir glóandi hraungrýti, sem hrundi úr
hraunbrún. Beið hann samstundis bana.
Steinþór var fæddur í Reykjavík 11. janúar 1904. Foreldrar hans
voru Anna Magnúsdóttir frá Dysjum á Álftanesi og Sigurður Jóns-
son, skólastjóri Miðbæjarbarnaskólans. Steinþóv lauk stúdentsprófi
úr stærðfræðideild Menntaskólans vorið 1923, sigldi um haustið og
innritaðist í Hafnarháskóla. Þar las hann stjörnulræði sem aðal-
námsgrein, en stærðfræði, eðlisfræði og efnafræði sem aukanáms-
greinar og lauk magistersprófi haustið 1929. Fór orð af dugnaði
hans oggáfum, og átti liann að prófi loknu kost á álitlegri rannsókna-
stöðu erlendis í sérgrein sinni. Er lítill vafi á, að hann hefði unnið
sér mikinn frama á sérsviði sínu, ef liann hefði ílenzt ytra. En hann
tók þann kostinn að hverfa heim og réðst strax að loknu prófi kenn-
ari í stærðfræði og eðlisfræði við Menntaskólann á Akureyri. Ef til
vill hefur það valdið nokkru um ákvörðun hans að flytjast heim, að
sumarið 1927 liafði hann kynnzt íslenzkum öræfum, er hann tók
þátt í leiðangri Niels Nielsens og Pálma Ha.messonar til hálendis-
7