Náttúrufræðingurinn - 1968, Qupperneq 11

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
57
60Hbct = 3sríasú.
3. mynd. Upphaf Ferða-
bókar Eggerts og Bjarna
(frumútgáfa).
51 t í) f ú V’
'f í.
k iífísá i5<:; í.wf «!Ífáiifo !Ísi..ifæSs!ÍÖí:f(;.'fíf.SfisSí' tii>
V.Á'ijsí-, :\-> \.{B„í?v '
i'íf í-f-í ?.* í\:U>::rív fi i>Á'Ú'ú < túr.: .N. m>M,
v<-r ?)Jí:,i5 í>'>{{>• i.wt w úwi jtU<a vt
dtfawú; ffB'.tí $■$<? Áx'-Á'fLfv'Bí tíi , V;? uíBjJ
M i*<« 3>i<Í : tit:r 'tl-íi-. 2i>it ;>;,,:•«?< 'iÍJC I'Í ?
W -Wvr o.í Sviíú-t • <S'.#U *a W<x <"u ; ííumM
tí^.vRC r-t k<"t riiú^íí úíG'i t,ú
?Í Sii'far
gengið, að ekki verður um villst. Eggert sýnir fram á, að grágrýtið
við Reykjavík er gamalt hraun, þótt hann kalli það brunninn sand-
stein að þeirrar tíðar hætti. Skemmtileg er athugasemd Eggerts
um myndun Baulu, sem hann hyggur að vísu að gerð sé úr eins
konar hveragrjóti, og líkir myndun hennar við það, þegar hvera-
lnúður hleðst upp nú á dögum, og bætir við, að þar sem vér sjá-
um gerast nú, muni hafa gerzt áður, þótt í stórfelldari stíl hafi
verið. Kemur þar fram sú skoðun, sem síðar varð grundvallar-
skoðun í jarðfræðinni. Margar lýsingar á jöklum eru furðu góðar,
enda þótt þeir félagar skilji ekki hreyfingar jöklanna né geri sér
grein fyrir eðli þeirra. Mjög merkilegar eru athuganir þeirra á
steingervingum, fundu þeir fyrstir manna steingervingana hjá
Brjánslæk, og sýndu fram á, að þeir væru leifar stórfelldra skóga,
sem þá hefðu vaxið hér á landi. Einnig sýndu þeir frarn á, að sjór
hefði staðið miklu hærra en nú, fundu þeir víða skeljaleifar forn-