Náttúrufræðingurinn - 1968, Qupperneq 65

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
111
Erfitt reyndist að fá humarinn greindan og hefur þess vegna
orðið bið á að tilkynna fundinn. Gat hér verið um aðra rnjög
skylda tegund að ræða, eða Homarus vulgaris. Tegundirnar eru
mjög líkar og fannst í fyrstu ekkert raunhæft, er skildi þær að,
utan liturinn. Er H. americanus grænsvartur að lit, en H. vulgaris
blásvartur. Var eintakið sent til Dr. D. G. Wilder í Kanada os;
taldi hann dýrið vera H. americanus. Ekki fékkst þó full vissa um
þetta, fyrr en mælingar beggja íslenzku eintakanna höfðu verið
sendar til A. C. Simpson í Englandi. Simpson taldi, að auk litar-
ins væri hlutfallið milli skjaldarlengdar og skjaldarbreiddar mis-
munandi hjá H. vulgaris og H. americanus. Virðist hlutfallið rnilli
skjaldarlengdar og skjaldarbreiddar hjá íslenzku eintökunum tveim-
ur vera mjög svipað og hjá H. americanus. Má því telja sannað, að
íslenzku eintökin séu H. americanus (sjá töflu).
Karldýr
Kvendýr
TAFLA I
Skjaldarlengd/skjaldarbreidd
Carapace lengihjcarapace width
Homarus americanus
Kanada U.S.A. ísland
1.58 1.58 1.52
1.585 1.546
Homarus vulgaris
Evrópa
1.75-1.9
1.75-1.9
Tölur þessar eru fengnar persónulega frá dr. Wilder fyrir Kanada
og frá Simpson fyrir Evrópu og kann ég þeim beztu þakkir. Töl-
urnar fyrir U.S.A. eru hins vegar frá Herrick (sjá heimildarrit).
Ameríkuhumarinn er af sömu ætt og leturhumarinn, en miklu
stærri, getur orðið allt að 50 cm að lengd (heildarlengd). Liturinn
er grænsvartur eða rauðbrúnn, og einstaka sinnum rauður, blár
eða gulur. Önnur einkenni, sem gera humarinn frábrugðinn letur-
humrinum, er slétt yfirborð og ávalar griptengur, þar sem letur-
humarinn hefur gadda og strendar griptengur. Fálmaraplatan er
miklu smærri en á leturhumri og líkari þyrni.
Ameríkuhumarinn heldur til á hörðum botni, en finnst einnig
sums staðar á sandbotni og er algengastur á 0—20 faðma dýpi. Er
hann yfirleitt veiddur í gildrur. Nýlega hafa samt fundizt mið á