Samvinnan - 01.08.1967, Blaðsíða 35

Samvinnan - 01.08.1967, Blaðsíða 35
VAIDARÁN FASBIA ICNNHAIin Konungur í hópi hinna nýju valdhafa. í fremstu röð talið frá vinstri: Papadópúlos ofursti, Kolljas forsætisráðherra, Konstan- tínos II og Spantidakis hershöfðingi. I Að ofan til vinstri: Papa- dópúlos ofursti, sem af mörgum er talinn hafa ver- ið „heilinn“ bak við sam- særið. Að ofan til hægri Spantidakis hershöfðingi, yfirmaður herráðsins. Að neðan til hægri Konstantín- os II með veldissprota sinn, áður en hann varð leiks- oppur herforingja sinna. Atburðirnir sem áttu sér stað í Grikklandi í aprílmán- uði, þegar fasistar hrifsuðu til sín völdin í landinu og komu á einræði hersins, eru að sínu leyti hliðstæðir þeim hörmu- legu atburðum sem áttu sér stað í Tékkóslóvakíu árið 1948, þegar fámenn kommúnista- klíka steypti löglegri stjórn landsins í skjóli sovézkra vopna og kom þar á kommún- ísku einræði. Atburðirnir í Tékkóslóvakíu voru ein megin- orsök þess að Atlantshafs- bandalagið var stofnað vorið 1949, og valdaránið í Grikk- landi hefur tekið af öll tví- mæli um það, að Atlantshaf s- bandalagið er ekki þeim vanda vaxið að verja lýðræði í Evr- ópu, sem nú stendur víða höll- um fæti. Helzta forusturíki bandalagsins, Bandaríki Norð- ur-Ameríku, heyr nú eina grimmilegustu og fáránlegu?tu styrjöld sem sögur fara af, og hefur með því framferði sínu ásamt ýmsum öðrum axar- sköftum, svo sem í Guatemala, Kúbu og Dóminíska lýðveldinu, gerzt einn virkasti hvati kommúnískra áhrifa víða í vanþróuðu löndunum. Okkur Evrópumönnum, sem aðild eig- um að Atlantshafsbandalaginu, hlýtur að vera það alvarlegt íhugunarefni, að herafli, sem bandalagið og þá fyrst og fremst Bandaríkjamenn hafa átt langstærstan þátt í að efla, þjálfa, móta og vígbúa, skuli hafa orðið til að svipta þ.ióð sína frelsi og gera þannig yfir- lýst markmið bandalagsins að hjómi og hégóma í sjálfu föð- urlandi lýðræðishugsjónarinn- ar. Það er öllum, sem unna Grikklandi og sögu þess, harmsefni, hvernig farið hefur verið með þjóðina, en þeim mun skelfilegra hlýtur það að vera henni sjálfri, að hún hef- ur um langt árabil barizt erf- iðri og seinlegri baráttu við að koma á vestrænu lýðræði í landinu, og sér nú þá viðleitni lagða í rúst í einu vetfangi. Grikkir eru ákaflega stolt þjóð og metnaðargjörn, þannig að valdaránið hlýtur að hafa ver- ið þeim meira reiðarslag en flest eða allt annað sem gerzt hefur í stormasamri sögu þeirra eftir seinni heimsstyri- öld. Þeir sem eitthvað þekkja tiJ sögu Grikkja í fornöld og á liðnum 140 árum, eftir að þeir endurheimtu sjálfstæoi sitt, vita að þjóðin heíur einatt verið sjálfri sér sundurþykk og látið illa að stjórn sökum öfga- fullrar einstaklingshyggju og magnaðra flokkadrátta. Grikk- ir eru meðal annars að því leyti mjög áþekkir íslendingum, að þeir álíta hver fyrir sig, að þeim sé áskapað andlegt at- gervi sem geri þá kjörna til forustu eða að minnsta kosti hafna yfir að lúta stjórn ann- arra. í sjálfu sér er þetta við- horf jákvætt innan skynsam- legra marka, því það er einn af hornsteinum þeiirar lýð- ræðishugsjónar sem Grikkir mótuðu fyrir hálfu þriðja ára- þúsundi og létu okkur eftir í arf. Þegar öll kurl koma til grafar byggir lýðræði á þeirri forsendu, að allir menn hafi sama rétt og sömu tækifæri til að stjórna landi sínu. En taum- laus einstaklingshyggja getur líka verið, og er raunar oft, verulegur Þrándur í Götu stöð- ugs stjórnarfars, því hún leiðir allajafna til svo alvarlegra
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Samvinnan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.