Samvinnan - 01.06.1970, Blaðsíða 65

„Háttvirtur andmælandi minn
er ölvaður af hóflausri nautn
síns eigin orðaflaums.“
sæti sínu og sagði, einsog af
einskærri vinsemd til að koma
Gladstone á skrið aftur: „Síð-
asta orðið var hræsni
Gladstone og Disraeli laust
oft saman í þingsölunum. Eitt
sinn þrumaði Gladstone gegn
íhaldsflokknum og leiðtoga
hans, en Disraeli sat að venju
á fremsta bekk undir skömm-
unum.
„Þegar við íhugum hróplegt
falsið, ótrúlega lævísina, bylgð-
unarlausa hræsnina —“ Glad-
stone hvæsti og gerði hlé til
að ljá orðum sínum enn meiri
þunga.
Disraeli hallaði sér fram í
Þegar Disraeli lá banaleg-
una, barst honum fyrirspurn
frá Viktoríu drottningu (sem
hafði misst heittelskaðan eig-
inmann sinn, Albert, tveim
áratugum áður), hvort hún
mætti koma og vitja hans.
— Æ nei, stundi Disraeli,
— hún ætlar bara að biðja mig
að flytja Albert kveðju sína.
Arthur Conan Doyle (1859
—1930), hinn kunni enski rit-
höfundur, sem meðal annars
ALLTAF FJOLCAR
VOLKSW AGEN
Þarf ég að velta því lengur
fyrir mér að kaupa
VOLKSWACEN - - - ?
VOLKSWAGEN
kemur mér ekki á vonarvöl.
Volkswagen er ódýr í innkaupi,
hagkvæmur í rekstri, og
auðveldur í öilu viðhaldi.
-VOLKSWAGEN ER FIMM MANNA BÍLL—
HJARTAÐ MÆLIR MEÐ VOLKSWACEN
HÖFUÐIÐ MÆLIR MEÐ VOLKSWAGEN
LANDSKUNN VARAHLUTA- OG VIÐCERDAÞJÓNUSTA
samdi leynilögreglusögumar
um Sherlock Holmes, var ein-
hverju sinni á ferð í París og
tók sér leigubíl frá brautar-
stöðinni til gistihússins. Á leið-
inni töluðust þeir ekki við, bíl-
stjórinn og hann, en þegar
hann hafði greitt fyrir akstur-
inn og stungið nokkmm auka-
skildingum að bílstjóranum,
sagði Frakkinn formálalaust:
„Merci, M. Conan Doyle.“
— Hvaðan í veröldinni
þekkið þér nafti mitt? spurði
Sir Arthur meira en lítið hissa.
— Jú, herra minn, svaraði
bílstjórinn, — ég sá í blöðun-
um að þér væruð kominn til
Parísar frá Suður-Frakklandi.
Á útliti yðar sá ég, að þér
væruð Englendingur. Þér höfð-
uð greinilega verið klipptur
síðast af suður-frönskum rak-
ara. Svo lagði ég saman tvo og
tvo og gat mér þess strax til,
að þér væruð maðurinn.
— Þetta er furðulegt, sagði
Sir Arthur. — Höfðuð þér alls
ekki neitt annað við að stvðj-
ast?
65