Samvinnan - 01.10.1972, Blaðsíða 48

HLJÓMLEIKAR
í HVÍTU HÚSI
20 IjóS eftir
Knut Ödegárd
Einar Bragi
íslenzkaði
Knut Ödegárd (t. v.) og Einar Bragi.
Á EFTIR
stend ég upp
frá borði mínu í kaffihúsinu
hverf út um vængjadyrnar
í sjálfum mér
og sé að úti er hljótt
— skyndilega: hús sem starir
galopnum gluggum
hundur sem geltir
í fjarska
— Guð minn!
I
KOMDU EKKI
Komdu ekki nærri með mjúka hönd
þína!
Tár þeirra
sem gráta
sjálfa sig
eru eldur —
FERÐAFÉLAGAR
áfjáð sofandi andlit
lest sem brunar inn í nóttina
brautarstöð en
enginn steig af né á
yfir sofendum
dinglandi röð af myndavélum
— þar til
fararstjórinn fær martröð og öskrar
mamma
það var ekki ég
sem drap fuglinn!
HVAÐ VARÐ AF DROPANUM
Orð
skáru ekki gat á þetta
og Ijós í glugga
spegluðust í götupollum
Við hugsuðum:
Hvað varð af dropanum
sem féll á tréð og hrundi
af blaði á blað
og blandaðist
öðrum
dropum
VÆRIR ÞÚ HJÁ MÉR
Værir þú hjá mér
fengi ég kannski að gráta
einmanaleik minn
við barm þér
eins og ský fellir tár sín
í hafið
— fengi ég kannski að faðma þig
eins og tré faðma
þyngd kvöldsins
— fengi ég kannski að gefa þér
stjörnurnar mínar, skógana
og hafið?
Ljósið stendur
í stjaka sínum
og grætur
vaxdropum —
Aðeins sem hljóð nærvera
í nóttinni
meðan regndropar féllu á blautt
malbik
En þú ert farin langt burt —
og stormurinn
þurrkar út spor þín í snjónum
48