Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.06.1907, Síða 39

96
og nú kvað Kaupfjelag Norður-Þingeyinga vera að koma á
fót fastri söludeild, sem áður hefir verið þar nokkur vísir til.
Sú skoðun er áreiðanlega að ryðja sjer rúm, að kaup-
fjelögin þurfi að hafa vörur til sölu, eða stofna sölu-
deildir. Nokkrir vilja eingöngu hafa söludeild, aðrir sölu-
deild í sambandi við pantanir. Mjög víða mun aðstaða
bænda, búnaðarhættir, efnahagur og fl. vera á þann veg
að hentast sje að hafa hvorutveggja: pöntun og sölu-
deild, að svo vöxnu máli. Pó þetta sje ekki hárrjett,
eptir útlendum fyrirmyndum, þarf það eigi að vera úal-
andi sökum þess eins. Þar sem hins er góður kostur: að
hafa eingöngu söludeild er eðlilegt að sá vegur sje farinn.
Hitt virðist einsætt, að pantanir einar saman dugi
kaupfjelögunum ekki til þess, að þau geti orðið verulega
sjálfstæð, fullnægt þörfum viðskiptamanna sinna og fet-
að sig, með nægum hraða, í þá átt, að ná yfirtökunum
á verzlun landsins.
VII. Sparisjóðir, í sambandi við kaupfjelög og
samvinnufjelög.
í lögum kaupfjelags Eyfirðinga, sem prentuð eru hjer
að framan, er ákveðið, að fjelagið skuli koma á fót spari-
sjóðsdeild. þetta er að líkindum nýmæli í íslenzkum
kaupfjelagslögum. En þó svo sje má óhætt fullyrða, að
nýbreytni þessi er hin þarfasta. Petta virðist liggja í hlut-
arins eðli, þegar málavextir eru athugaðir, en jafnframt
því vill svo vel til, að tímaritið getur skýrt frá nokkurri
reynslu, hjer innan lands í þessu máli, þó sú reynsla
hafi ekki verið fyrirskipuð í fjelagslögum.
Kaupfjelag Pingeyinga hefir, um allmörg undan farin
ár, haft sparisjóðsdeild, og hefir á þeim tíma safnazt
saman eigi svo lítið fje. Nú um síðast liðin áramót var
sparisjóður fjelagsins orðinn um 12 þús. kr. Fje þetta
hefir verið á ábyrgð fjelagsheildarinnar, og fyrst framan
af var það notað sem veltufje handa fjelaginu. Nú hin
síðustu árin, þegar fjelaginu bættist annað veltufje, hafa