Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.12.1922, Qupperneq 63

Tímarit íslenskra samvinnufélaga. 173
ar í þessu efni er svo langt komið, að slíkum prédikun-
um svara tilheyrendur aðeins með meðaumkvunarbrosi.
B. Kr. heldur því fram, að um vöruinnkaup Sam-
bandsins muni fara eitthvað líkt því, sem sagt sé að
keypt sé inn handa Grænlendingum, ef samvinnuversl-
unin bindi sig við sömu vöruna ár eftir ár, svo hún
fari á mis við alla nýbreytni til bóta. Mun þetta vera
höf. hugljúf vonarstj arna, því að vandalaust ætti það
að vera „gáfuðústu" stéttinni með miklu „þekkinguna
og reynsluna“, að ryðja úr vegi lítilsigldum keppinaut-
um með grænlenskum starfsháttum.
Höf. skýtur því samt ofboð góðlátlega að kaupfé-
lögunUm, að þau gætu breytt til ef þau væru ekki í
skuldum og ábyrgðum og Sambandið væri laust við
flokkapólitík. Að sjálfsögðu munu kaupfélögin leggja
kapp á að greiða skuldir sínar sem fyrst, þótt orsökin
sé tæpast sú, að þau þar með ætli að losa sig úr Sam-
bandinu og gei’ast skjólstæðingar undir skemmuveggj-
um heildsalanna reykvísku.
Skiljanlegt. er það, að hugsanir höf. flögri að
flokkapólitík í sömu andránni og hann minnist Græn-
lands. Eskimóapólitík sjálfs hans um langan aldur er
orðin svo inngróin eðlinu, að hann kemst ekki hjá því
að blanda henni inn í óskyld efni.
Ábyrgðimar.
B. Kr. minnist hér og hvar á ábyrgðimar, en í
sérstökum kafla dregur hann saman í eina heild það,
sem hann hefir um þær að segja. Er óþarfi að fara að
endurtaka það hér, sem áður er sagt um þær, og vis-
ast því til kaflans um stofnun K. J>., þar sem rætt er
alment um þýðingu samábyrgðarinnar, og til kaflans
um sögu S. í. S., þar sem skýrt var frá tildrögunum
til þess, að hún var tekin upp í lög félaganna.
Höf. ber heldur ekkert nýtt fram í þessum kafla,
sem þörf sé á að fjölyrða um, en þó eru þessar fáu