Andvari - 01.05.1961, Side 40

ÞORSTEINN VALDIMARSSON:
SPRUNGINN GÍTAR
(Nótt að Hallormsstað).
I.
Mörkin er sofnuð á júlíkvöldi,
að morgni er dagur sólar.
Yfir mörkinni dregur silfurblístrið
þráð sinn í bryddingar skýjanna;
niðr' í moldinni krœkir það leynistigu
og losar um svefn trjánna;
í logninu skjálfa aspirnar,
og blísturlagið góða
seilar þcer upp á eyrunum
og lyftir þeim hœrra og hœrra
móti himindöggvum og kvöldskini
í aldingarð lœvirkjanna.
Dreymi' ykkur vel, segir blístrið
og heldur dvínandi leiðar sinnar
yfir Drekabrúna á Kerlingará,
þar sem skógartjaldið speglast,
hvítt eins og iítið Maríuský,
í hylnum hjá Eldatanga;
við hlóðina gutlar lœkurinn,
og skuggi, tunglskinsbleikur,
hvílir líki sitt þar á steininum
og starir í kulnaðar glœður,
starir í heima einn og tvo —
það er Merlín og gœtir drauma.