Andvari - 01.05.1961, Blaðsíða 42

40
ÞORSTEINN VALDIMARSSON
ANDVARI
Hœ! frelsistáknið: hafið við ský
í rauðum og þjótandi prímusloga.
Upp af goðumþekkri dreypifórn
spretta gullsteinbrjótar á klapparnefinu;
og gestafullið af kubbuðum stút
signir óséð hönd sem festarminni
tíma
og eilífðar —
tunglskinsföl hönd og aldurvana.
IV.
Mansöngsraddir heimsendakórsins
blása mœðinni uppi' í efstu rimum
tólf-sinnum-tólf-tóna-stigans,
og Tenórinn ölvi og gítar hans
hneggja frá nirvana sœlugauksins
og sáldra þaðan maurildaperlum
yfir hópinn í grasinu á fjarlœgri strönd
fornra hlóða, þar sem nývakinn eldur
fer sínum heitu forvitnisglömpum
um form þyrstra aldinbrjósta
— ó, dimmblái fjóluvöndur,
ó, fastnaða lífsblóm Ýtumannsins,
já, vermdu þig betur, Yrpa litla,
unghryssan koparfexta —
og söngstjóri! þunglama fugl
með svitann í grœnum skeggstubbunum,
hef þig til flugs! og truttaðu' á eftir
heimsendakórnum, láttu bassana
opna betur undirdjúpin,
já einmitt, beittu veldissprotanum —
reyksvartri
reyrflautu Pans------