Andvari - 01.01.1942, Side 85

ANDVAIU
Alexanders saga
81
enginn fótur, en mér þótti ekki taka því að andmæla skreytn-
inni, vegna þess að greinin bar það með sér, að „engin lifandi
sál var heima“ hjá höfundi hennar, þegar hann skrifaði hana,
svo að ég taldi ekki, að hann væri ábyrgur orða sinna. „En
vitið kom aftur að morgni til mín,“ kvað Páll Ólafsson. Annað-
hvort er, að vitið hefur ekki verið komið heim aftur til H. K. L.
missiri siðar, eða þar um bil, eða hann hetur þá verið farinn
íið trúa þessu skröki sínu, af því að mér liafði ekki þótt taka
að hnekkja þvi, eða, í þriðja lagi, að hann hefur þá flutt þessi
ósannindi algáður og mót betri vitund. í grein í 2. h. Timarits
Máls og menningar,1) er út kom í nóvember siðastl., tekur
hann nefnilega upp sömu ósannindin, með öðrum orðum þó,
segir nú, að ,,æsingamennirnir“2). hafi ekki vílað fyrir sér
>>að ómerkja sígildan stíl islenzkan og svivirða ódáinsakra
tungunnar, ef takast mætti að koma höggi á þennan rithöf-
und“ (o: H. K. L.). Verður því nú ekki komizt hjá að lýsa þetta
tilhæfulaus ósannindi, og þar að auki fram horin gegn betri x
'’itund, ef andlegt ástand þess, er með ósannindin fer, og skiln-
'ngur hans á mæltu máli er ekki neðan við það, að hann verði
talinn ábyrgur orða sinna, en um það skal ekkei’t fullyrt. Það
er næsta broslegt, að H. K. L. skuli segja, að þessi „svívirðing
ú ódáinsökrum tungunnar“ sé gerð til þess, „ef takast mætti ,
að koma höggi á hann. Er þetta annaðhvort naprasta sjálfs-
háð eða þá að höf. á ekki langt ófarið til að ná sjálfsmati
Sölva Helgasonar. „Ef takast mætti að koma höggi ú hann!“
Þetta segir maður, sem hefur legið og liggur undir hundruð-
um högga, sem hvoi’ki hann hefur treyst sér til að bera af sér
ué neinn velunnara hans til að neita, að hann hafi átt skilið:
Eða, eins og „sígildur stíll íslenzkur og ódáinsakrar tung-
unnar“ eigi í nokkru skylt við ritmennsku H. K. L.! Það er
1) Þessi grein öll er hinn fáránlegasti samsetningur. Þar er m. a. reynt
■'ð klina ábyrgðinni á ritkenjum höf. og málskemmdum a kunna lærdóms-
nienn í islenzkum fræðum.
2) Er Jiað af ósjálfráðri virðingu fyrir mér eða af ]>vi, að hann tclji
mig margra manna maka, að hann notar þarna fleirtöluna? Þvi að ekki
11 um að villast, að liann á þarna við mig einan.