Andvari - 01.01.1931, Blaðsíða 93

Amivan
Fiskirannsóhnir.
89
um, og svo annan fisk, er kynni að veiðast samtímis og
træðast af fiskimönnum um það, sem á undan var gengið
eða gerðist á sjónum þessa daga, og skal nú skýrt frá
hinu helzta.
Fyrst er að minnast á síldina. Síld hefir verið mikil
við Austurland síðustu árin. Sumarið 1929 var mikið af
stórsíld í fjörðunum, þótt lítið væri veitt. í Norðfjarðar-
flóa var hún fram á miðjan vetur (1930), og í Seyðis-
firði hefir síld ef til vill verið allan veturinn og um
vorið 1930 var þar mergð af millisíld og smásíld (8—
í kg), einkum frá 25. apr. til 10. maí. Skömmu
síðar varð vart við stórsíldargöngu úti fyrir Norðfjarðar-
ffóa, en hún vildi ekki ganga í flóann, að menn héldu
af því, að í honum var þá eitthvert grugg eða seigt,
leðjukennt efni, sem settist í netin og þyngdi þau niður.
Hvað það hefir verið, skal ég ekkert um segja. Enginn
tók því miður af því sýnishorn til rannsóknar. Senni-
fega hefir þessi síld verið komin sunnan að, og utan af
Hafi, því að um sama leyti fór mögur og hrognalaus (o:
nýaotin vorgotsíld) eða með miklum hrognum (ógotin
sumargotsíld) að ganga í Reyðarfjörð, sem þá var tölu-
verð rauðáta í og ég varð samskonar síldar var litlu fyr
'di á djúpmiðunum fyrir Suðurfjörðunum (sbr. áður sagt).
Svo hvarf þessi síld, en svo kom aðalsíldargangan |í
^ingum 25. júlí í Reyðarfjörð og Norðfjarðarflóann og
nm sama leyti í firðina fyrir norðan og sunnan
vSeyðisfjörð, Mjóafjörð, Fáskrúðsfjörð og Berufjörð). Var
'>ar mikil síld, í Reyðarfirði meiri og fyr á ferðinni en
"okkru sinni síðustu 30 ár. Mátti heita að firðirnir væru
■‘fullirc af sfld, og var hún þar enn, þegar ég kom
"Ustur og var veidd daglega, þegar veður leyfði, svo að
e2 íékk gott tækifæri til að skoða hana, eins og éo
m'nntist áður á.