Fálkinn - 28.06.1965, Blaðsíða 4

FALKINN RÆÐIR Vlfl
TKORSTEN WflLSSON,
UTANRÍKISRÁOHERRA SVÍA
„HINAR NORRÆNU
ÞJÖÐIR HAFA
SÍFELLT
FÆRZT NÆR
HVER ANNARRI.”
Fálkinn: Hver er meginstefna Sviþjóðar í utanríkis-
málum?
Thorsten Nilsson: Helztu atriði í stefnu sænsku stjórn-
arinnar í utanríkismálum eru næsta vel þekkt, ekki sízt
vegna þess að hlutleysisstefna okkar á sér langa sögu.
Hún er reist á reynslu liðinna tíma og stendur föstum fót-
um í huga almennings í Svíþjóð. Eining ríkir milli allra
lýðræðisflokkanna um aðalatriði utanríkisstefnunnar og
og jafnfranit að: þeirri stefnu sé fylgt eftir með sterku
varnarkerfi.
f stuttu máli byggist stefna okkar á varðveizlu friðar og
frelsis í landi okkar og umheiminum, að svo miklu leyti
sem áhrifa okkar gætir. Hlutleysisstefnan er augljós vott-
ur þessarar viðleitni. Við erum akveðnir í að varðveita
hlutleysi okkar, jafnvel þótt við kunnum að eiga í vök
að verjast.
Þar með er á engan hátt sagt, að við viljum einangra
okkur frá málefnum, er ekki snerta Norðurlöndin. Þvert
á móti höfum við fundið að vettvangur Sameinuðu þjóð-
anna gefi okkur tækifæri til að starfa í samræmi við okkar
eigin viðleitni. Við erum þess vegna reiðubúnir að styðja
Sameinuðu þjóðirnar með ráðum og dáð, og kannski frem-
ur nú en nokkru sinni fyrr. Jafnframt leitumst við á engan
hátt við að hafa áhrif á aðrar þjóðir, sem hafa myndað
varnarsamtök með öðrum ríkjum, né reyna að gera sænska
utanríkisstefnu að fyrirmynd annarra ríkja. Við óskum
eftir samstarfi við aðrar þjóðir í þeim málum, er gera slíkt
samstarf kleift, hvort sem viðkomandi ríki tilheyrir ein-
hverju varnarbandalagi eða ekki.
Fálkinn: Hvað er að segja um stöðu Norðurlanda innan
Sameinuðu þjóðanna og afskipta þeirra af heimsvandamál-
um almennt?
Thorsten Nilsson: Ég hef þegar tekið fram, að vettvangur
Sameinuðu þjóðanna gefi okkur tækifæri til að vinna að
þeim málefnum, sem við höfum áhuga á, að nái fram að
ganga. Það er skoðun mín, að hin Norðurlöndin hafi svipaða
afstöðu gagnvart Sameinuðu þjóðunum. Á fundi utanríkis-
ráðherra Norðurlandanna í Reykjavík á siðastliðnu hausti
komu fyrst og fremst til umræðu mál, sem vænta mátti,
að tekin yrðu til meðferðar á komandi þingi S. Þ. Vanda-
mál S. Þ. og stefna Norðurlandanna þar eru sífelldlega
tekin til umræðu hjá utanríkisráðherrum Norðurlandanna
og mótuð sameiginleg afstaða. Þessi mál draga jafnan til
sín mikla athygli, og náið samstarf er haft um mótun
stefnu Norðurlandanna í málefnum Sameinuðu þjóðanna.
Þetta er aðeins eitt dæmi um hið nána samstarf Norður-
landanna í alheimsmálum. En við verðum einnig að taka
tillit til og virða þá staðreynd, að Norðurlöndin hafa valið