Fálkinn


Fálkinn - 28.06.1965, Blaðsíða 45

Fálkinn - 28.06.1965, Blaðsíða 45
ans og byrja að benda og tala. Tracy var að spyrja spurn- inga, og stjórnarfulltrúinn var að svara þeim. Bill sá, að þau hlógu bæði og Tracy yppti öxl- um afsakandi. „Hún er að æfa melóvakískuna sína á honum,“ hugsaði Bob. „Bráðum fer hann að sleikja lófa hennar.“ „Hún ætlar að standa sig,“ sagði einn af fréttamönnunum. „Kannski verður heimsóknin ekki eins misheppnuð og mað- ur bjóst við.“ MELÓVAKÍSKU blöðin voru varkár. Þau töluðu um hina „fjörlegu ungu sendi- herradóttur“. Tveim dögum síðar bættist orðið „hlý“ við og svo „skilningsrík“. Á þriðja degi heimsóknarinn- ar þegar Tracy var búin að heimsækja ófullgerða skóla- byggingu og vaða tvær klukku- stundir í leðjunni fyrir utan spyrjandi spurninga af lífleg- um áhuga, gleymdu fréttamenn melóvakísku blaðanna öllu hlutleysi og töluðu um Tracy sem „yndislegasta gest, sem sótt hefur okkur heim.“ TRACY fór ekki eftir nein- um reglum og fyrirfram gerðum áætlunum. Hún talaði við fólkið hvar sem hún kom á skrítinni melóvakísku, hún hélt óformleg samsæti fyrir há- skólastúdentana og lét alla dansa og syngja af mesta kappi, hún vildi sjá allt og kynnast öllu, og múrarnir bráðnuðu fyrir æsku hennar, fegurð og persónutöfrum. Hún klæddi sig á þjóðlega vísu og vakti mikla hrifningu þegar hún kom fram með melóvakíska loðhúfu á höfð- inu. Myndir af henni birtust í blöðum Landsins Okkar, og ný tízka hélt innreið sína: „Tracy hattudinn“. Á fyrsta fundinum með frétta- mönnum frá Landinu Okkar var Tracy sýnd sú virðing sem henni bar. Hún hafði gert meira til að ávinna Landinu Okkar góðvild melóvakísku þjóðarinnar en allar gjafir, lán, styrkir og sendinefndir fram að þessu. „Álítið þér, ungfrú Gilmore, að yður hafi tekizt að kynnast Melóvökunum eins og þeir eru í raun og veru?“ spurði einhver í hópnum. „Að einhverju leyti, vona ég,“ svaraði Tracy. „Ég hef reynt það af fremsta megni. Ef þeim geðjast ekki að okkur, er það aðeins vegna þess að þeir skilja okkur ekki. Við skiljum þá ekki heldur, svo að það er jafnt á komið með báðum að- ilum.“ „Er það rétt, að þér hafið kviðið þessari heimsókn?“ spurði annar. „Nei, öðru nær,“ skrökvaði Tracy glaðlega. „Ég hlakkaði mjög til að koma hingað og eyddi mörgum vikum í að kynna mér sögu og siði lands- manna og læra tungu þeirra.“ „Hafið þér farið á skíði hér, ungfrú Gilmore?“ spurði Bill Meredith. „Nei,“ svaraði ungfrú Gil- more með kuldalegu kæruleysi. „Ég hef ekki haft neinn tíma til þess.“ HAFIÐ þér í huga að gifta yður á næstunni?“ spurði Bill Meredith. „Þetta er nærgöngul og óvið- eigandi spurning,“ svaraði ung- frú Gilmore, ,,en svarið er nei.“ „Hvernig manni mynduð þér dást mest að, ungfrú Gil- more?“ spurði eina konan í hópnum. „Manni sem ekki ráfaði á- fram í þoku, staurblindur af fordómum og fyrirfram mótuð- um skoðunum," svaraði Tracy og sendi Bill nístandi augna- ráð. Spurningar og svör flugu á milli eins og tennisboltar. Tracy svaraði stundum beint og stundum út í hött. Charles Gil- more hlustaði blygðunarlaust gegnum skráargatið frá næsta herbergi, og þegar öllu var lok- ið blandaði hann sér sterkan drykk úr melóvakísku vodka og drekka skál dóttur sinnar. „Verst að hún skuli ekki vera karlmaður,“ sagði hann upp- hátt við tómt herbergið. „Hún er fæddur diplómat, stelpan.“ Hann hafði þekkt dóttur sína lengi, nánar tiltekið í tuttugu og tvö ár, og hann þekkti hvert blæbrigði í rödd hennar. Honum var ljóst, að eitthvert samband var á milli Tracy og Bill Meredith, og að þau höfðu verið að tala saman á dulmáli meðan fundurinn stóð yfir. Hann þekkti Bill Meredith ekki persónulega, en hafði heyrt, að ungi maðurinn væri vel gefinn, duglegur og það sem óvenjulegra var — heið- arlegur piltur. Charles var ekk- ert óánægður. Seinasta spurningin hafði ver- ið á þessa leið: „Gætuð þér hugsað yður að giftast diplómat, ungfrú Gilmore?" „Því ekki það?“ hafði Tracy svarað. „Ég gæti líka hugsað mér að giftast lækni eða leigu- bílstjóra — eða jafnvel blaða- manni,“ bætti hún við ísmeygi- lega. Allir nema Bill Meredith höfðu hlegið dátt. Hann velti fyrir sér hvað myndi gerast ef hann æddi til Tracy, gripi hana í fang sér og fullvissaði hana um, að hún ætti ekki að giftast neinum öðrum en blaðamann- inum Bill Meredith. TRANSISTOR ÚTBÚNAÐUR FYRIR RAFKVEIKJUR 'l BIFREIDIR KVEIKJUÞRAÐASETT Höfum á lager hina þekktu og traustu PRESTOLITE varahluti í bifreiðir. Pósísendum. Heildsölubirgðir. JHUNDERVOLT" kerti A prestolite) ALTERNATOR NEOPRENE KVEIKJUÞRÆDIR Á 50 FETA SPÓLUM GiSLI JÓNSS0NK0.HF. SKÚLAGÖTU 26 SIMI 11740 . FÁLKINN 45
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Fálkinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.