Vikan


Vikan - 20.08.1964, Blaðsíða 48

Vikan - 20.08.1964, Blaðsíða 48
BENZIN V -ROVEl F J m. A DIESEL Fjölhæfasta íarartækið á landi Þeir, sem í dreifbýlinu búa, geta ekki skropp- ið milli staöa í strætisvagni, þess vegna verða þeir að eiga eða hafa til afnota farartæki, sem þeir geta treyst á íslenzkum vegum og í ís- lenzkri veðráttu. Farartæki, sem getur full- nægt kröfum þeirra og þörfum. Fjöðrunarkerfi Land/Rover er sérstaklega útbúið til að veita öruggan og þægilegan akstur fyrir bilstjóra, farþega og farangur, jafnt á veg- um, sem vegleysum, enda sérstaklega útbúið fyrir íslenzkar aðstæður, með styrktum afturfjöðrum og höggdeyfum að framan og aftan svo og stýrishöggdeyfum. Allir þeir, sem þurfa traustan, aflmikinn og þægilegan híl, ættu að athuga, hvort það sé ekki einmitt Land/Rover, sem uppfyllir kröf- ur þeirra. LAND^ FJÖLHÆFASTA ^ROVER tarartækið a landi HilLDYERZLUNIN HEKLA hf Lauyavag! 170-172 setjast að þarna til langframa. Hún bar okkur drykkinn inn í dagstofuna og tók sér sæti í segl- dúksstól, þannig að sólin skein á brúna fótleggi hennar. „Þekkið þér til Dolly Kincaid, ungfrú Haggerty?" spurði ég. „Hún er góð stúlka, en ég kýs heldur að tala um mig. Og ég er ekki góð stúlka". Hún virti mig fyr- ir sér yfir rönd glassins með við- líka augnaráði og vísindamaður, sem skoðar áður óþekkt skordýr. „Hvernig litist yður á ef ég segði yður, að ég yrði að öllum líkindum myrt núna um helgina?" „Á þetta kannski að vera eitt- hvert bragð til að vekja áhuga minn á sjálfri yður?" „Ætli það ekki?" „Allt í lagi, þá hefur yður tekizt það. Og ég ráðlegg yður að skreppa út úr borginni um helgina. Það er aldrei að vita nema væntanlegur morðingi yðar hafi séð sig um hönd á mánudaginn". „Morðingi minn . . Andlit henn- ar varð allt í einu myrkt, þrátt fyrir sólskinið, og svipuirnn lokaður. „Hver mundi hafa hug á að myrða yður, Helena?" „Ég veit það ekki með neinni vissu. Ég get ekki sagt um hvort það var karlmannsrödd eða kven- mannsrödd, sem ég heyrði í sím- anum, þegar mér var tilkynnt, að ég yrði myrt". „Dolly Kincaid flýr frá eiginmanni sínum, yfirkominn af skelfingu og yður er hótað morði — er nokkurt hugsanlegt samband þar á milli?" „Kannski. Ég get ekki um það sagt. Þetta er allt svo flókið". „Segið mér hvað er svo flókið?" „Það er löng saga", svaraði hún. „Sú saga nær allar götur til borg- arinnar, þar sem ég er borin og barnfædd. Það var þar, sem það gerðist. Ég flýði, en maður getur ekki flúið umhverfi drauma sinna. Strætin í Bridgeton vitja mín í martraðarsýn. Röddin í símanum, það var rödd Bridgeton, sem loks náði til mín". „Borgir drepa ekki fólk — ekki í bókstaflegri merkingu." „Þér þekkið ekki til í fæðingar- borg minni. Hún á þar áreiðanlega met". „Hvar er sú borg?" „í lllinois. Suður af Chicago". „Það er langt héðan". „Það hef ég líka haldið". „Hún stóð á fætur, gekk út að glerveggnum og horfði út yfir vatn- ið í fjarska. Ég stóð einnig á fætur og stóð lítið eitt fyrir aftan hana. Það lagði þoku upp af vatninu, og það var sem hrollur færi um Helenu. Hún hallaði sér að mér". „Vertu um kyrrt hjá mér. Ég þarnast verndar", sagði hún. „Það er ekki oft að alvara er gerð úr hótunum". „Þeim í Bridgeton er alvara. Láttu mig ekki vera eina hérna. Ég er hrædd". Hún grét lágt. En ég gat ekki orðið henni að neinu iiði, hversu feginn sem ég vildi. Ég gat ekki _ VIKAN 34. tW.

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.