Vikan - 06.01.1966, Blaðsíða 14
Alice hafði beitt sér á hann, kom-
ist mjög neerri því að breyta hon-
um, en aldrei getað lokið því til
fulls. Hann hafði grætt þessa pen-
inga, og hann hafði teflt með dauð-
ann að veði. Ef hann hefði gert
það, sem Alice vildi, myndi það
aldrei hafa komið fyrir, en nú var
hann farinn sína leið og nú var hún
ef til vill að deyja. Nú bar hann
dauðann með sér, hvar sem hann
fór. Lange, Rutter, Alice. Ef til vill
kæmi röðin að Baumer fyrr en
varði. Tessa var falleg, glöð, ekki
mjög vel gefin, en hún tók áhætt-
una með honum og tefldi á tvær
hættur, vegna þess að hún elsk-
aði hann. Hann gat ekki látið það
viðgangast að hún dæi. A morgun
Þetta fór vel við skeggið. Svo sagði
hann Tessu hvað hún ætti að gera.
Hann ætlaði að hitta Grierson einn.
Maðurinn á stræitsvagnastöðinni
sá hana koma hlaupandi út úr
byggingunni með tösku í hendinni,
fötin ( óreiðu, og þjóta í áttina
að leigubílastæðinu. Utan úr myrk-
um forsalnum sá Craig hvernig
maðurinn hikaði, en hljóp svo að
næsta leigubíl á stæðinu. Þegar
leigubílarnir tveir hurfu fyrir horn-
ið, ætlaði Craig að ganga út, en
fraus kyrr í sömu sporum. Fiat
fylgdi á eftir seinni leigubdnum og
í honum voru tveir menn. Hann
var viss um, að honum hafði ver-
ið bent á annan þeirra í Marseilles,
og á eftir höfðu honum verið fengn-
sagði hann. — Ég verð að fara.
Craig hringdi næst í Hakagawa,
sem samþykkti undir eins að gera
eins og Craig bað. Svo settist hann
niður með bitterinn sinn og blað-
ið. Þegar Tessa kom inn, fór hann
út, skildi blaðið eftir. Fyrirmælin,
sem hann hafði skrifað á það, voru
auðskilin. Maðurinn með harðkúlu-
hattinn og pípuna var ennþá að
borga leigubílinn sinn, Fíattinn var
hvergi sjáanlegur. Craig fór aftur
heim að blokkinni. Fíatinn stóð á
horninu og það var einn maður í
honum, Puccelli. Craig fór inn um
þjónustufólksdyrnar, fór í lyftunni
upp á hæðina fyrir ofan íbúð Tessu
og gekk mjög varlega niður. Dyrn-
ar voru læstar og hann opnaði þær
Framhaldssagan 6. hluti
effir James Murtro
myndi hann hringja í Grierson. Ef
til vill myndi hann skrifa McLaren
líka, láta hann vita hvernig hann
hefði fylgt ráðleggingum hans.
Craig geispaði og hlustaði á út-
varpið. Þar var leikið þjóðlag frá
ísrael: „Almonds and Raisins",
hann reyndi að hugsa ekki um
Baumer.
10. kafli.
Þennan dag sagði hann Tessu,
að hann væri að fara út. Það tók
langan tíma og þolinmæði að sann-
f®ra hana um, að hann myndi vera
öruggur, en að lokum samþykkti
hún, vegna þess að hún áleit að
þetta væri bezt fyrir hann, gæti
jafnvel bjargað lífi hans. Undan
gluggatjaldinu svipaðist hann um
eftir manninum, sem fylgdist með
íbúðinni, miðaldra alvarlegum
manni, með harðkúluhatt, pipu.
Financial Times. Hann stóð á stræt-
isvagnastöð og horfði á úrið sitt.
Craig var klæddur í gallabuxur,
ullarskyrtu og geitarskinnsjakka.
ar myndir af honum, sem hann
átti að horfa á, þangað til hann
myndi aldrei gleyma honum. Puc-
elli, franskur borgari, af Korsiku
bergi brotinn, heimilisfastur í Norð-
ur-Afríku. Böðull.
Craig andaði hægt og djúpt þar
til óttinn hvarf, svo fór hann út á
götuna og keypti blað og hélt því
næst i áttina að krá, þar sem Tessa
hafði sagt, að væri sími. Hann bað
um einn bitter og hringdi síðan í
númerið, sem Grierson hafði gef-
ið.
— Grierson hér, var svarað.
— Þetta er Craig.
— Gott, svaraði Grierson. —
Hvar getum við hitzt?
— í Brewers Arms. Það er í
Kensington High Street, klukkan
eitt. Bíddu þar.
Hann lagði á og Grierson gretti
sig, þegar hann heyrði skellinn (
tólinu. Svo sneri hann fram í eld-
húsið, þar sem stúlkan var í nátt-
fatajakkanum hans að steikja egg.
— Mér þykir það leitt, elskan,
með lykli Tessu, varlega, varlega,
hjartað í honum hringdi eins og
vekjaraklukka á meðan. Svo dró
hann skammbyssuna fram og kalt
stálið róaði hann, meðan hann
mjakaði sér inn í forstofuna.
Maðurinn í svefnherberginu var
stærri en Pucelli, þyngri, en þögull
í hreyfingum, lipur og viss, þegar
hann opnaði tösku Craig. Craig
sagði lágt á frönsku:
— Kyrr, eða ég drep þig.
Maðurinn hlýddi andartak, síðan,
þegar Craig kom skrefi nær, snerist
hann á hæl og sló í áttina til hans,
og fálmaði eftir byssunni. Craig
sló með byssuhlaupinu en útglennt
hönd mannsins breytti um stefnu
og hitti Craig á öxlina. Hann greip
andann á lofti, en kom aftur fyrir
sig hnjám og hnefum og svo náði
hann aftur taki með öðrum hand-
legg utan um Craig og reyndi að
fjötra hann. Annar handleggur
Craigs, sá sem á byssunni hélt, var
fastur, en vinstri höndin var laus
og hann sló með handarjaðrinum á
háls stóra mannsins. Að þessu sinni
stundi hann upphátt og það slakn-
aði á vöðvum hans; Craig sló aft-
ur, losnaði og sló stóra manninn,
rétt undir hjartastað, síðan einu
sinni enn á hálsinn með ofsalegu
júdóhöggi, hann féll ofan á rúmið
og Craig rannsakaði innihald vasa
hans í flýti, fór síðan að töskunum
og setti peningana aftur í þær, síð-
an nokkuð af fötum Tessu og hans
sjálfs í aðra. Andardráttur manns-
ins kom í snörlandi hviðum. Craig
lét sem hann sæi hann ekki og
fór, og setti öryggislæsinguna á,
um leið og hann lokaði.
Hann fór aftur út um þjónustu-
fólksdyrnar, og beið þar þangað
til Pucelli yfirgaf Fiatinn og gekk i
áttina að aðaldyrunum. Þá tók
hann leigubíl heim til Hakagawa
og beið þar þangað til Tessa kom.
Þegar hann kom inn, sagði hann
henni ekkert nema það, að hún
yrði að vera kyrr inni, þangað til
hann kæmi aftur, hún yrði full-
komlega örugg hjá Hak. Þaðan fór
hann til British Museum og leitaði
uppi nafnalista Glasgowháskólans.
Það var fullt af McLaren, sjö lan
McLaren, en aðeins einn var þrjá-
tíu og níu ára gamall, með próf
í heimspeki. Hann bjó í Chelsea.
Það var heppilegt. Hann átti skilið
að verða fyrir einhverri heppni.
Craig skrifaði niður heimilisfangið
og fór ( neðanjarðarlestinni til
Kensington High Street.
í Brewers Arms fékk hann sér
bitter og borðaði kalda steik. Grier-
son kom seint, en um leið og hann
kom, hýrnaði yfir þjónustustúlkunni.
— Þú ert seinn, sagði Craig.
— Af margvislegum ástæðum,
sagði Grierson og Craig hélt á-
fram að éta.
— Heyrðu, sagði Grierson. —
Meðan við erum saman væri þér
þá sama þótt þú hættir að stæla
þögla töfftýpu? Ég get ekki kom-
ið f veg fyrir að þú sért ókurteis,
VIKAN 1. tW.