Vikan


Vikan - 06.01.1966, Blaðsíða 49

Vikan - 06.01.1966, Blaðsíða 49
hugsa um húsiS hér. Segja barnfóstrunni til, hússtýrunni og þjónunum, án þess nokkurt þeirra viti deili á mér eða hver á barnið. Og jafnframt þessu verð ég að skjóta upp kollinum hér og þar og halda til heima hjá mér, svo engan gruni hvað ég er að gera. Ég fer inn um einar dyr og leynilega út um aðrar og þegar ég fer að heimsækja vini mína, verð ég fyrst að gæta þess að láta taka mér blóð, svo ég roðni ekki, þegar ég lýg til svars við þeim spurningum, sem fyrir mig eru lagðar. Ég vona að guð fyrirgefi mér. Lygi er minnsta fórnin í Þjónustu kon ungsins. Hún talaði með þessu góða skapi, sem alltaf gerði lítið úr öllum hennar erfiðleikum. Angelique ímyndaði sér, að í hjarta sínu væri hún harla ánægð yfir þessu nýja mikilvægi. Þrátt fyrir áhættuna var staðan öfundsverð og veitti henni háan sess í lífi konungsins. Barnið kjökraði og Francoise reis á fætur til að sinna því. Hún strauk ábreiðuna og koddann, jafn húsmóðurlega og hún gerði alla hluti. E'ins og margar konur, sem búa einar og fjarri veröld barn- anna, voru tilfinningar hennar í garð barnsins ekki mjög nánar. Hún hafði aldrei lært Þá list að leika sér við barn og láta fóstruna íá það, þegar þurfti að sinna því. En það gat hver maður séð, að frá henni myndi þetta barn fá allt, sem það þurfti til að þroska líkama, hug og sál. Hún var fullkomin fósturmóðir. — Hann gæti ekki verið hraustari, sagði hún við Angelique. Annars var hann fæddur með ofurlítiðsnúinn fót, og sumir óttast, að hann mundi haltra þegar hann vex. Ég minntist á þetta við lækni konungs- ins, sem veit einnig leyndarmálið og hann sagðist álíta að lindarvatnið í Béréges gæti hindrað slika vansköpun. Svo ég verð að fara með hann þangað. Þú sérð að þetta starf mitt gefur mér ekki andartaks frí, og það sem meira er, það verður fyrst verra, áður en það skánar. Bráðum hef ég ábyrgð á tveimur. —■ Svo orðsveimurinn um það, að Madame de Montespan sé ólétt aftur, er sannur? — Því miður! — Hversvegna því miður? — Athénais var mjög örvæntingarfull, þegar hún sagði mér það. — Hún ætti heldur að blómstra. Er þetta ekki ný og óhrekjanleg sönnun fyrir hylli konungsins? — Því miður ekki, sagði Madame Scarron aftur, og starði á Angelique, þangað til hún varð að líta undan. öll réttindi áskilin — Opera Mundi Paris. Framhald í nœsta blaOi. Hús og húsbúnaður Framhald af bls. 21. Það er vissulega ótrúlegur hlut- ur að stjórnarvöld skuli láta svona vinnubrögð viðgangast. Hér er um hreinræktaðan slóða- skap að ræða; það kemur varla nokkur hlutur fram, sem til framfara horfir, sízt af öllu frá landsfeðrunum. Að vísu munu einhverjar hræringar á ferðinni í sambandi við loforð ríkisstjórn- arinnar um stóraukið húsnæði til handa lágtekjufólki, sem gefið var við síðustu samninga við Dagsbrún. En það sem alveg vantar er það, að byggingafélög- um eða fyrirtækjum sé gefinn kostur á því að framleiða hús á hagkvæman hátt. í byggingar- iðnaðinum í dag er verksvit út- lægt hugtak. Samhæfing er ekki til. í þróuðum menningarlöndum, þar sem byggingarkostnaður er mun lægri en hér, er að minnsta kosti sumstaðar sá háttur hafð- ur á, að byggingafélög byggja ýmsar gerðir af sýnishúsum og sá sem fær lóð, kemur til þeirra og velur það sem hentar. Hörð samkeppni svo og hagkvæmni í vinnubrögðum, gerir það að verkum, að hús verða á þennan hátt miklu ódýrari. Byggingar- tíminn er aðeins brot af því sem við þekkjum og þeim sem húsið lætur byggja er hlíft við heilsu- leysi og margháttuðum hrelling- um. Víða er það svo, að venju- legir menn láta sér ekki detta í hug að bjástra sjálfir í bygging- um, þar sem þeir hafa enga þekk- ingu. Handverksmenn töldu hlut sinn skertan á tímum iðnbylting- arinnar og iðnaðarmenn munu ugglaust telja illa með sig farið, ef farið væri að beita tækni og einhverri hagræðingu við bygg- ingar. Líklega hefur ekkert önnur eins áhrif á verðbólguna og byggingarkostnaðurinn. Bygging- arþörfin vex með hverju ári, en byggingariðnaðinum fer ekki snefil fram. Eftir því sem eftir- spurnin vex, hækka yfirborgan- ir og kostnaðurinn vex frá mán- uði til mánaðar. Það mun jafn- vel vera tómt mál að tala um uppmælingartaxta lengur; nú dugar ekki minna en 20 — 30% ofanálag á hann. Og þegar upp- mælingartaxtinn verður „lag- færður“ næst, þá helzt ofanálegg- ið, sannið til. Hér eru iðnaðarmennirnir sjálf- ir varla í sökinni. Það er mann- legt og eðlilegt að hverfa úr vinnu frá þeim sem borgar hundrað krónur á tímann, til annars sem borgar ef til vill hundrað og þrjátíu krónur. Að- stæðurnar skapa mennina eins og þeir eru. Ef iðnaðarmenn eru svikulir og hvikulir, þá er það ástandið sem hefur gert þá þann- ig. Hitt er örðugra að skilja, að stjórnarvöld þessa lands hafa fram til þessa lítið gert til úr- bóta. Á hverju ári koma til starfa nýbakaðir byggingaverk- fræðingar og arkitektar, en ekki heyrist, að þeir hafa neitt nýtt fram að færa. Það sýnist eðli- legt, að ábendingar kæmu frá þeim og stjórnarvöldin létu hrinda þeim í framkvæmd. ★ STANZIÐ í TÍMA! Gerið þér yður Ijóst hve mikil ábyrgð hvílir á yður í umferðinni? Akið þér samkvæmt því? Ökumenn, sem þekkja ábyrgð sína og taka ekki ó- þarfar áhættur í umferðinni, eru velkomnir í trygg- ingu til ÁBYRGÐAR. Ábyrgir tryggingartakar stuðla að bættri umferð og lægri tryggingarkostnaði. ATHUGIÐ, að segja þarf upp eldri tryggingu fyrir 1. febrúar, ef flytja skal tryggingu milli félaga. ÁBYRGÐ tryggir aðeins bindindisfólk og býður þess- vegna lægri iðgjöld. ÁBYRGÐ kappkostar að veita góða þjónustu. ÁBYRGÐP TRYGGINGAFÉLAG FYRIR BINDINDISFÓLK. Skúlagötu 63. — Símar 17455 og 17947. VXKAN 1. tbl.

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað: 1. Tölublað (06.01.1966)
https://timarit.is/issue/298675

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.

1. Tölublað (06.01.1966)

Aðgerðir: