Vikan - 07.11.1968, Blaðsíða 31

mfc
sem skrífað var um Bítlana/' segir blaðafulltrúinn, Tony
Barrew. „Bítlamir voru ekki annað en fjórir ósköp
venjulegir almúgastrákar. Það var ekkert óvenjulegt
við þá sjálfa. Ilins vegar voru þeir gæddir óvenjulegum
hæfileikum. Þeir gátu liaft lygileg áhrif á áheyrendur
sína. Einmitt það gerði þá vinsæla. Og Brian Epstein
varð fyrstur til að koma auga á þetta. Ilann bar aldrei
á móti því.“
Blaðamenn stóðu í biðröðum til að reyna að fá við-
tal víð Bítlana. Þeir vissu, að ])að mátti ganga út frá
])ví sem vísu, að þeir mundu segja eitthvað skemmti-
legt og óvenjulegt. Eitt sinn var Ringo að því spurður,
hvers vegna hann gengi með svona marga hringa á
fingrunum. Hann svaraði:
„Af því að þeir komast ekki allir fyrir í nefinu á mér!“
„Það getur verið, að við höfum sagt nokkra brandara,“
seg'ir .John Lennon. „Enda. var þetta jú allt saman ein-
tómt grín. En innst inni leið okkur alls ekki vel. Við
vorum hræddir og taugaóstyrkir, hvort sem fólk trúir
því eða ekki . . . “
Fjórtándi lcnfli
AMERÍKA
Bítlarnir hafa öðlazt meiri frægð en nokkrir aðrir
einstaklingar. Og enginn skemmtikraftur hvorki fyrr né
síðar hefur þénað jafn mikla peninga og þeir.
Sigurganga þeirra hélt stöðugt áfram. T marz 196T
kom út sjötta tveggialaga-platan þeirra, „Can*t Buy
Me Love“. John og Paid höfðu samið lagið í flugvél-
inni á leiðinni til Miami í febrúar. Platan komst strax
í efsta sæli á vinsældalistanum bæði í Bretlandi og
Bandaríkjunum. TJm t.íma voru sex efstu lögin í Banda-
ríkjunum öll leikin af Bítlunum.
f sama mánuði hófst taka fyrstu kvikmyndar þeirra.
Hún hlaut ekki nafn, fyrr en hún var næstum fullgerð,
„A Hard T)ay‘s Night“. Það var Ringo, sem skírði
hana.
TTm sumarið fóru þeir í hljómleikaför, fvrst til Dan-
merkur og HoIIands, en síðan til TTong TCong, Ástralíu
og Nýja Sjálands. Þeir komu aftur til London 6. júlí
til þess að vera viðstaddir frumsýningu á kvikmynd-
inni ásamt Margréti prinsessu og Snowdon lávarði.
19. ágúst fóru þeir i fyrstu meiriháttar Ameríkuför
sína. Hún stóð yfir í 32 daga og varð lengsta og arð-
vænlegasta ferð, sem Bítlarnir hafa nokkurn tíma far-
ið. Þeir ferðuðust alls 22.441 mílu og voru 60 klukku-
stundir og 25 mínútur á flugi. Þeir heimsóttu 24 borg-
ir í Bandaríkjunum og TCanada, og héldu alls 30 hljóm-
leika.
Norman Weiss, umboðsmaður þeirra í Ameríku, var
hálft ár að undirbúa ferðalagið.
„Við hefðum getað grætt miklu meira en við gerð-
um,“ segir hann. „Það hefði verið óhætt að hafa að-
gangseyri að hljómleikunum helmingi hærri. En Brian
Epstein vildi það ekki. Honum fannst það ranglátt
gagnvart aðdáendum Bítlanna. Elvis Presley hafði öðl-
azt mestar vinsældir allra dægurlagasöngvara í Banda-
ríkjunum. En eftir komu Bítlanna voru vinsældir hans
hreinir smámunir."
Surns staðar varð vart andúðar gegn Bítlunum. Plöt-
ur þeirra voru brotnar opinberlega og ])ar fram eftir
götunum. Bítlarnir skeyttu því engu. Þetta hafði gerzt
oft áður. Samt varð sú spurning æ áleitnari, hvað það
væri í raun og veru, sem ylli öllum þessum ósköpum,
og hvenær blaðran mundi springa. Flestir bjuggust við
því, þar á meðal Bítlarnir sjálfir, að einn góðan veður-
dag yrði ævintýrið á enda. En sigurganga þeirra hélt
stöðugt áfram, og spádómar af þessu tagi hafa ekki
rætzt enn. ' N V 7
Þeiv flýðu til lítils sveitaþorps til að hvíja sia' í einn
'dag. Tbúar þorpsins voru svo elskulegir að lofa að láta
þá í friði og lofa þeim að hvila sig, svo að beir gætu
haldið áfram ferðalagi sínu. En um leið og þeir stigu
upp í flugvélina að lokinni langþráðri hvíld, kom lög-
reglustjóri þorpsins og fleiri ráðamenn marsérandi.
Blaðafulltrúi Bítlanna, Derek Taylor, var sendur út til
þess að spyrjast fvrir um, livað mönnunum væri á hönd-
um. Þeir sögðust vilja eiginhandarundirskriftir Bítl-
anna, og einnig vildu þeir fá að láta taka mynd af sér
með þeim. Þeim fannst þeir eiga ])að skilið. af bví að
þeir höfðu komið því til leiðar, að þorpsbúar létu Bítl-
ana í friði!
Þegar Bítlarnir voru í San Erancisco, kom milljóna-
mæringur frá TCansas Citv til Brians og bað um, að
Bítlarnir kæmu þangað lika og héldu þar hljómleika.
Brian hristi höfuðið. Hann sagði, að nákvæm ferðaáætl-
un hefði verið gerð, og elcki væri unnt að bæta við
hljómleikum í öðrum borgum en ákveðið hefði verið.
Milljónamæringurinn varð mjög leiður yfir ]>essu. TTann
kvaðst hafa lofað íbúum TCansas City, að Bítlarnir
kænm þangað. Hann spurði, hvort 100.000 dollarar
mundu nokkru breyta. Brian kvaðst verða að leggja
slíkt tilboð fyrir Bítlana sjálfa.
„Þeir sátu og voru að spila á spil, þegar ég kom til
þeirra. Þeir litu ekki einu sinni upp, þegar ég nefndi
upphæðina, sem í boði væri, 100.000 dollara. Þú ræð-
ur því, sögðu þeir við mig og héldu áfram að spila."
Brian fór aftur til milljónamæringsins og sagði, að
því miður gæti ekki orðið af þessu. En milljónamær-
ingurinn var ekki á því að gefa sig. Hann kvaðst ekki
geta farið aftur heim, án ])ess að Bítlarnir kæmu með
honum. ITann skrifaði ávísun upp á 150.000 dollara og
rétti Brian liana. Þetta voru hæstu laun, sem nokkrum
listamanni höfðu verið boðin í Bandaríkjunum. Hann
bauð þeim 50.000 pund fyrir aðeins 35 mínútur! Brian
stóðst ekki freistinguna og tók boðinu. Hann sá í hendi
sinni, að þetta nnindi verða ómetanleg auglýsing.
Þegar hann kom aftur til Bítlanna og sagði þeim tíð-
indin, voru þeir enn að spila og litu ekki einu sinni upp.
Jú, annars, Paul leit upp, en bara til að kíkja á spilin
hjá Ringó!
VIKAN—AFiMÆLTSBLAÐ 31