Vikan - 07.11.1968, Blaðsíða 38

eins vel og ég gat, og teiknaði
hann, þegar ég kom heim. Og þá
sat oftast í mér, það s em er
sérkennilegt. Það hefur komið fyr-
ir mig, að menn hafa orðið vondir
út í mio, af því að ég hef skoðað
þó of nókvæmlega. Og sennilega
er ég eini maðurinn, sem Oli gamli
Maggadon hefur gefið utan undir.
Eg stóð einu sinni fyrir innan búð-
arborð hjá Eymundsen, smóstrókur,
8—9 ára, þegar Oli Maggadon kom
inn, og mér varð býsna starsýnt ó
hann. Og hann tók eftir þessum
peyja, sem hafði ekki augun af
honum, gekk að mér og gaf mér
Ertu jafnfljótur að móla?
— Það er misjafnt. Já, ég er
fljótur að vinna yfirleitt, og það á
illa við mig, að vinna lengi að
sömu myndinni. Ég vil helzt gera
þetta í einum hvelli, meðan ég er
í stuði.
— Attu kannski erfitt með að
komast af stað aftur, ef þú verður
að hverfa fró ófullgerðri mynd?
— Nei-ei — maður verður að
taka þetta eins og hverja aðra
vinnu. En það koma fyrir dagar,
þegar ég get ekki snert á blýanti.
— Og hvað gerir þú þó?
— Sit hérna inni og les — eða
i k
/1 iÆ \ IS
4 Halldór við trönurnar. Hestamynd
er að fæðast. Myndin er tckin núna
á dögunum, og hér notar Ilalldór
plastliti, svokallaðan acryl-farva, sem
hann notar cingöngu nú orðið.
Kveikjuna að stóru myndinni telur
Ilalldór vera olíumynd eftir Jón
Stefánsson, listmálara, af hvítum gæs-
um. I>ó eru myndirnar að öllu leyti
gerólíkar.
Tvær ólikar myndir um
sama efni. Sú neðri er litógrafía, sem
hann gerði í Bandaríkjunum á náms-
árum sínum, en efri myndin cr „til-
raun“ scm hann gerði sér til gamans
1946 cða 47 — „þcgar allt átti að vera
ahstrakt".
Hestaat, olíumálverk. Myndina gcrðl
hann um líkt leyti og hann mynd-
skreyttl Faxabók Brodda Jáhanncs-
sonar.
utan undir. Upp úr þurru. — Nú
hef ég alveg misst þessa gófu, sjón-
minnið, ég man ekkert lengur. En
hún kom sér oft vel. í gamla daga
teiknaði ég oft bæði fyrir Iðnó og
Þjóðleikhúsið, og iðulega gerði ég
það eftir minni, eftir leiksýningu.
Ég get það ekki lengur. Ekki nema
í einstaka tilfelli, ef einhver per-
sóna hefur sérstaklega sterk óhrif
ó mig.
— Þegar þú lest og skynjar les-
efnið í myndum — er það þá f
teikningum eða litum?
— Mest í teikningum, held ég.
Það er mér eðlilegra. Annars fer
það nokkuð eftir efninu. Landslag
og þvíumlíkt verður frekar í litum,
en persónur og atburðir í teikning-
um.
— Þú ert eldfljótur að teikna.
skoða myndir — eða eitthvað.
— Þú rýkur ekki ó fjöll?
— Nei, ég er lítið fyrir það.
Annars fer ég í ferðalög ó hverju
sumri, núna upp ó síðkastið. Vlð
höfum farið nokkur undanfarin
sumur ( ferðalög inn á öræfi. Ég sé
mest eftir að hafa ekki byrjað á
þvf fyrr. En ég er lítið fyrir að gera
landslagsmyndir.
— Þú hefur gert mikið af hesta-
myndum.
— Jó. Mér þykir hestarnir afskap-
lega fallegar skepnur og fjölbreytt-
ar. Og það landslag, sem ég geri,
er oftast aðeins bakgrunnur — oít
bak við hest.
— Þú hefur gaman af að horfa ó
þó, teikna þó og mála — hefurðu
Framhald á bls. 47.
38 VIKAN—AFMÆLISBLAÐ