Vikan


Vikan - 07.11.1968, Blaðsíða 47

Vikan - 07.11.1968, Blaðsíða 47
KEYNSÐ ÞESSAR FRAMÚRSKARANDI RAFHLÖÐUR NÆST OG REYNIÐ MUNINN RafbOFð sf. Reykjavík - Sími 11141 nú voru hvarmar hennar þurrir orðnir. Svo hvarf hún út um dyrnar eins og skuggi. — Þakka þér fyrir allt, Gústaf, sagði hún dapurlega og rétti mér hendina. — Ekkert að þakka, sagði ég. Framhald af bls. 38 iafn gaman af að sitja á þeim? — Mér finnst það gaman, já. Ég hef bara lítið gert af því, síðan ég var strákur í sveit. Þetta er svo mikið umstang og vesen. Fyrir ut- r n HVAR ER QRKIN HANS NÓA? Það er alltaf sami leikur- inn í henni Yndisfríð okk- ar. Hún hefur falið örkina hans Nóa einhvers staðar í blaðinu og heitir góðum verðlaunum handa þeim, sem getur fundið örkina. Verðlaunin eru stór kon- fektkassi, fullur af bezta konfekti, og framleiðand- inn er auðvitað Sælgætis- gerðin Nói. Siðast er dregið var hlaut verð- launin: Hulda Gissurardóttir, Niálsaötu 52 B, Rvík. Nafn Heimili Örkin er á bls. Vinninganna má vitja í skrif- stofu Vikunnar. 42. V,_______________________________J an allt, sem maður verður að eiga. Þeir eru orðnir svo fínir, þessir reiðmenn núna; þeir eru eins og brezkir lordar á refaveiðum! En ég skil vel, að menn hafi gaman af þessu, þetta er alveg afskaplega skemmtilegt, held ég. Ég blóðöf- unda þá. En ég verð að segja alveg eins og er: Mér finnst fullt eins gaman að horfa ó hestana, eins og að sitja á þeim. Ef ekki meira gam- an. Mér þykir gaman að öllum dýr- um, undantekningalaust. Ég er af- skaplega áhugasamur um Afríku og það dýralíf allt, sem þar er. Aldrei hef ég nú samt komizt þangað. — Við skulum tala um karrika- túrinn. — Ég hef eiginlega aldrei gert karrikatúr í þeirri merkingu, sem almenningur leggur í það orð. Með karríkatúr álítur almenningur, að átt sé við skrumskælingu, tildæmis að tífalda stórt nef eða þessháttar. Ég hef aldrei fengizt við þvíumlíkt. Ég hef reynt að ná sérkennum manna og karakter. — Að teikningarnar þínar dragi fram karakterinn og séu góðlátleg kímni. — Já, meira það. Ja — hversu góðlátleg — það skal ég ekki segja. Það er að minnsta kosti aldrei nein persónuleg illgirni við það. Ég er alltaf að reyna að gera teikning- arnar þannig, að hægt sé að sjá hvernig maðurinn hreyfir sig, hvern- :g hann talar — hvernig hann hugs- ar, jafnvel — heldur en beinlínis þetta ytra borð. — Hafa þeir, sem þú hefur teikn- að án þeirra vitundar, nokkurn tíma orðið reiðir og hótað að berja Þig? — Nei, aldrei hefur mér verið hótað barsmíð, og enginn hefur snúið sér til mín með kvartanir. En ég hef heyrt utan að mér, að ýmsum er ekkert vel við það. — Og það hefur aldrei borið við, að fyrir þetta eða gegnum þetta, hafirðu átt í erfiðleikum með að fá víxil í banka, eða þess hátt- ar? — Nei, nei. Og af því máttu ráða, að ég hef ekki verið sérstak- lega vondur við þá. Ég man aðeins einu sinni eftir að hafa fengið skammir fyrir mynd, sem ég gerði í þessu sambandi. Einhvern tíma var kvartað un.dan því í blaði, að erfitt hefði verið að ná símasam- bandi við Selfoss, því stúlkurnar hefðu truflazt af einhverju smádýri, mink mús, eða þess háttar. Og ég teiknaði í Spegilinn mynd af því. Daginn eftir að blaðið kom út, var hringt til mfn frá Selfossi, og ein- hver símadaman skammaði mig eins og hund fyrir að vera að svívirða þær. En ég hafði alltaf forðazt að láta nota mig sem innlegg í póli- tískar deilur — nema náttúrlega upp á kaup í Morgunblaðinu fyrir kosningar. Annars hefur það komið fyrir, að menn, sem hafa átt í úti- stöðum, hafa beðið mig að teikna fyrir sig mynd til að klekkja á and- stæðingnum — ég hef alltaf neitað þv.í. Það gegnir öðru máli með Spegilinn, því hann gerir grín að öllum — og öllum jafnt, og það var ekkert persónulegt við það. — Þú sagðir áðan, að Páll Skúla- son hefði yfirleitt lagt þér upp í hendurnar, það sem þú áttir að teikna fyrir Spegilinn. En sú þjálf- un, sem þú fékkst þar, hefur þó komið þér til góða annars staðar? — Efni teikninganna var venju- lega afráðið á ritstjórnarfundi, en svo hafði ég frjálsar hendur með að útfæra hugmyndina. Og þetta komst mjög mikið upp í vana. Þetta voru sömu mennirnir aftur og aft- ur, og fólkið þekkti orðið, að þessi samsetning af linum þýddi Ólaf Mjólkin er bezt MEÐ ROYAL búðing Reynið ROYAL „Milk-shake" Lci'ðbeiningar aftan á pökkunum VIKAN—AFMÆLISBLAÐ 47
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.