Vikan - 06.10.1983, Blaðsíða 16

að ráfa um þo hitinn hafi verið kæfandi* Jafnvel "foringinn” sem hafði J^rjóskast við að fá slr túristahatt,
uarð nú að láta undan hitanum og fjárfesta í einum slíkum. Hann fór henni lítið betur en okkur þannig að á
heildina litið uorum v ið allar jafn hallærislegar í
A markaðnum voru keypt dress til að dansa í fyrir þjóðhátíðardaginn og sandalar sem voru lagaðir að fætinum
á staðnum. Þessi markaður er gríðarlega stór, nær yfir margar götur og er í raun lítið hverfi, Þarna var margt
um manninn og mikil og skemmtileg stemmning. Reyndar var verðlag í hærri kanti fyrir okkur með turistapeningana
okkar (þett^var áður en Albert afnam skattinn af ferðagjaldeyri) en sumar voru orðnar ansi harðar í að
prútta og gerðu ágæt kaup.
Um kvöldið var farið í göngutúr en það hafði staðið til að kíkja á næturlífið í Montparnasse• á gangi
eftir Signubökkum vöktu athygli okkar tveir lögregluþjónar sem voru að henda björgunarhring út í Signu og
hala hann upp aftur. Tókum við þá tali til að spyrjast fyrir um hvar mesta fjörið yrði kvöldið fyrir þjóð-
hátíðardaginn og hvar besta ballið yrði. Eftir mikinn látbragðsleik og misskilning leiðrlttist það að við
vorum ekki að bjóða þeim upp í dans - og í ljós kom að annar þeirra gat gert sig skiljanlegan á ensku, Þeir
sögðu okkur að best væri að vera í hverfinu okkar, Marais, að sjálfsögðu - þar var alltT Þegar leiðir skildu
áttum við stefnumót við þá á Hotel du Ville klukkan átta 13.júlí. Þeir bíða þar væntanlega enn því þá höfðum
við öðrum hnöppum að hneppa eins og síðar verður sagt frá. Ekki náðum við niður á Montparnasse þetta kvöldið
frekar en önnur og snerum við eftir góðan göngutúr, enda var klukkan að gan^a þrjú um nóttina.
En það verður að segjast að þeir karlmenn sem við urðum fyrir einhverri areitni frá í þessari ferð voru
einmitt lögregluþjónar á vaktí
12,07,: Fyrri part dagsins fórum við með lestinni að Louvresafninu og gegn um Tuileriesgarðana- sem eru fyrir
framan safnið. Hitinn var samur og við fórum í fótabað í einum gosbrunninum til að kæla okkur. Þá var gengið
sem leið lá yfir Concorde-torgið, en þar var
verið að smíða palla og teppaleggja því her-
sýningin var í nánd í tilefni þjóðhátíðardags-
ins þann 14. júlí. V/ið ætluðum að ganga hið
fræga breiðstræti Champs Elysles og hitta frægt
fólk. \lið tylltum okkur niður við eitt götukaffi-
húsanna og biðum- eftir frægu fólki. En raunin
varð sú að Guðrún okkar Jónsdóttir vakti hvað
mesta athygli, því hún hafði bundið upp pilsið
á nýstárlegan hátt og það var gaman að sjá
afríkufólkið snúa slr við og fa hláturskast
þegar borgarfulltrúinn gekk framhjáí En kannski
var það athyglisverðastö sem við sáum ungur
þeldökkur maður í sundskýlu og á hjólaskautum
með vasadiskó og stórt heyrnartæki á eyrunum
og upp úr því ansi gott loftnet. Hann var svo
snöggur framhiá að ekki náðist að festa hann á
mynd. Uppi við Sigurbogann skildu leiðir okkar
'SUrfiáf dengu sömu 1 eið til baka en hinar ToTu
ótroðnar slóðir.
Það var ákveðið að eyða seinni part dagsins
7tí£fS7/4T-Æ/g/ls<4-/e. Aá Hontmartre og skoða Sacrl Coeur kirkjuna og

~TY&-/Z *rví-
njóta hins stórkostlega útsýnis þarna af hæðinni
yfir borgina. París er óskaplega falleg borg
hefur tekist mjög vel að skipuleggja hana miðað
við nútíma þarfir, lítið um blokkir og háhýsi
og þess konar slys. Þannig að borgin er Ikaflega
heilleg.
A Tertre-torginu, þar sem listmálararnir halda
til, hittum við unga finnska listakonu og skáru
hennar myndir sig mikið út innan um túrista-
myndirnar. Uið keyptum af henni tvær myndir,
mjög svo fallegar.
Þarna vorum við auðvitað teiknaðar þrátt fyrir
góðan ásetning um að sleppa því. Teiknararnir
voru svo ýtnir áð á endanum gafst maður upp
bara til þess að geta veifað örk framan í alla
hina se'm á eftir komu. Þarna var lengi setið
og ráfað um og farið í smærri skoðunarferðir um
nærliggjandi gallerí og keyptar pönnukökur í
svanga túristamaga. Þarna varð vart við dálitla
túristafyrirlitningu, slrstaklega hjá teiknur-
unum, annars kvörtuðu þeir yfir bisnessinum, það
var lítið að gera og erfitt, að vinna í hit-
anum.
Þetta
Þær
púað
geysilega skemmtilegur dagur, eins
og þeir allir auðvitað og þennan daginnröltum við niður hæðina klyfjaðar pokum og pinklum með upprullaðar
arkir af misgóðum teikningum eins og sannar túristakerlingar og fórum heim með metró. Uið vorum orðnar otru-
lega klárar í metrókerfinu, þekktum það eins vel og stuttbuxnavasana okkar.
Morgunhópurinn var með óperuferð á prjónunum ocj það tók allan daginn að fá miða og skipta peningum.
skemmtu slr konunglega við að sjá og heyra Öþelló. Nokkrir ítalir höfðu gert uppistand eftir.2. þátt,
og hrópað og gengið út sem einn maður. Þeim hefur greinilega fundist vanta eins og eitt og eitt C.
13.07.: Þennan dag skiptu konur liði. Þrjár þær hugrökkustu fóru upp í Eiffelturninn, aðrar fóru að skoða
Hónu lTsu í Louvre—safninu til þess að geta sagt þegar heim var komið: "0a, og svo skoðuðum við Louvre—safn
ið og sáum Mónu Lísu"í Sem fljótt á litið virðist vera 3ja mánaða vinna. Aðrar tóku það rolega og skoðuðu
hverfið okkar betur, meðal annars Uictor Hugo-safnið. Það hafði verið á dagskrá að fara^í "tyrkneskt bað"
sem okkur var ráðlagt áður en við fórum að heiman. A hótelinu okkar fengum við þær upplysingar að eitt
slíkt væri að finna í næstu götu — hverfið okkar hafði sko upp á allt að bjoða.
Oæja, þangað var haldið síðdegis en það reyndist einmitt vera kvennadagur þennan miðvikudag.
sagt var þetta einn af hápunktum ferðarinnar - þessi baðferð.
Pegar inn var komið fengum við afhenta sloppa og mittisklúta, ásamt lykli að^klefanum okkar.
við og fórum í sloppana. Pá var gengið niður tröppur I hæðina fyrir neðan en á efri hæðinni var opinn hring-
ur í miðjunni og undir honum var samsvarandi stór sundlaug. Heðfram sundlauginni voru hvildarbekkir í rökkri
í
orði
Þar afklæddumst
16 Vikan 40. tbl.