Menntamál - 01.08.1935, Side 31

MIÍNNTAMÁL
109
'Sem nú eru viðurkenndar og notaðar í smábarnaskólum út um
allan lieim, eru allar byggðar upp af nákvæmum rannsóknum,
sem fara i þá átt, sem bent er á hér að framan.
Eftir fjölmörgum þrautreyndum rannsóknum sálarfræðinga
víðs vegar um lönd hefir t. d. L. G. Sjöholm byggl upp bók
sina „Handledning vid Modersm&lsundervisningen“, sem nú mun
vera langmerkilegasta bókin um lestrarkennslu á Norðurlanda-
málum, og sem getið var um i siðasta hefti þessa rits.
Ýmsar tiltölulega tæmandi algildar reglur hefir þó sálarfræð-
ingunum tekist að finna um þroska barnsins, áhugaefni þess og
námshæfileika, og margir halda því, fram, að sé einhver maður
misheppnaður, þá sé það uppeldi hans að kenna.
Mjög víðþekktur og viðurkenndur svissneskur barnasálarfræð-
ingur, Ileinrch Hanselmann, prófessor í Zúrich, hefir rannsakað
vangæf börn og vandræðabörn, ásamt fjölda rannsókna, sem hann
hefir gert á smábörnum og börnum upp að 7—9 ára aldri. Hon-
um farast þannig orð í bók sinni: „Einfúhrung in die Heilpáda-
gogik“ á einum stað: „Eg hefi átt með mörg vangæf börn að gera
og börn, sem nefnd hafa verið vandræðabörn, og eg hefi ekki
fundið annan mun á þeim og þeim börnum, sem talin eru and-
lega heilbrigð, en þann, að vandræðabörnin hafa orðið fyrir
óhöppum í fyrstu bernsku, eða uppalendur þeirra hafa brotið þær
reglur á börnunum, sem nauðsynlegar eru, til þess að sálarlíf
þeirra gæti orðið eðlilegt og heilbrigðt."
Annar þekktur barnasálarfræðingur þýzkur liefir gefið reglur
um þá röð, sem öllum þorra barna sé eðlilegast að fara í námi
og þroska, frá þvi að þau byrja að tala og þangað til þau eiga
að heita að hafa þroska til að hefja nám í almennum námsgrein-
um. Af þvi að mér þykir þessi röð að mörgu leyti mcrkileg og
alls ekki ólíldeg, þá ætla eg að fylgja lienni hér, og gera grein
fyrir frumkennslu barnsins og smábarnakennslunni í þeirri röð,
sem hún er hér talin.
Röðin er þessi:
a) Barnið horfir og skynjar,
b) barnið bendir,
c) barnið nefnir einstök nöfn,
d) barnið spyr,
e) barnið gerir athugasemdir,
f) barnið líkir eftir, lcikur og lifir öðru og oft sjálfstæðu heil-
steyptu lífi í leikjum,
g) barnið teiknar myndir af þvi, sem það sér og af hugmynd-
um sínum,