Menntamál - 01.12.1941, Side 30

124
MENNTAMÁL
Signrður Helga§on:
Tveir da^ar í Rejkjavík
Sumir segja, að fátt gerist í
Reykjavík, höfuðborg íslands, og
menn kvarta yfir því, að hvers-
dagssvipur borgarlífsins sé allt-
af sá sami eftir árstíðum, dag
eftir dag og ár eftir ár. Menn
nöldra um, að þeir þurfi stöðugt
að fara sama stíg til vinnu sinn-
ar og frá henni aftur, sjá sömu
andlitin, vinna sömu störfin,
alltaf sé sami tónninn í blöðun-
um og sama rausið í útvarpinu,
og allt þetta tilbreytingaleysi
skorði hugann í sama farinu og leggi mönnum stöðugt
sömu orð í munn.
En getur þetta ekki verið allt harla gott. Ekki væri
betra að fara eina leið til vinnu sinnar í dag og aðra á
morgun. Sumir verða að gera það og finna víst hvorki í
því gleði né hamingju til lengdar. Ef við fáum ekki blöð-
in, kvörtum við sáran á afgreiðslum þeirra, og ef útvarps-
viðtækið okkar bilar verðum við súr á svipinn, og svona
mætti lengi halda áfram. — Hamingjan forði okkur frá
of miklu af því óvenjulega.
Og þrátt fyrir allan hversdagssvipinn á yfirborði borgar-
lífsins í Reykjavík leynir sér ekki, að það á til svipbrigði,
sem endurspegla stundum býsna fjölþættar hræringar
hugsana og tilfinninga. Og ef skarpskyggni okkar væri
nægileg mætti sennilega lesa í þeim flesta þætti alls þess