Menntamál - 01.12.1941, Qupperneq 35

MENNTAMÁL
129
frelsisunnandi smáþjóðir. Félag ungra Sjálfstæðismanna,
Heimdallur, lýsti líka vanþóknun sinni á kommúnistum.
Hvort tveggja taar meiri keim af tækifærissinnaðri póli-
tík en kærleiksríku hugarfari. 4. desember lýstu 42 al-
þingismenn því yfir að þeir teldu virðingu Alþingis mis-
boðið með þingsetu kommúnista, og 4 þingmenn voru
reknir úr íslandsdeild „Norræna þingmannasambandsins“.
Sama dag bættu stúdentar sér upp hátíðarspjöllin 1. des-
ember með samkvæmi að Hótel Borg og tilheyrandi
drykkjuskap.
Nú líður tíminn. Það skeikar að sköpuðu fyrir veslings
Finnum. Þjóðverjar leggja undir sig Danmörku og Noreg,
og þá trú hef ég, að örlög þessara landa hafi ekki verið
íslendingum ósárari en örlög Finnlands, en engar messur
voru fluttar, engar hópgöngur farnar og engin samúðar-
húrrahróp heyrðust.
Og svo kemur 10. maí 1940.
Sá dagur var merkilegur í sögu íslenzku þjóðarinnar
og ef til vill örlaga ríkur. Mun hans minnst verða héðan
af, meðan íslenzk tunga verður töluð og saga íslands lesin.
Aöfaranótt 10. maí kl. um 3 sást stór flugvél á sveimi
yfir Reykjavík, og seint á 4. tímanum renndu 7 herskip
inn á ytri höfnina, 2 beitiskip og 5 tundurspillar. Vissu
menn í fyrstu ekki hverrar þjóðar skip þessi voru, en
brátt spurðist þó, að þau væru brezk. Ekki gerðu menn sér
heldur almennt í fyrstu grein fyrir erindi þeirra, en það
fengu menn einnig bráðlega að vita, því tæpri klukku-
stund síðar lagðist einn tundurspillirinn við hafnarbakk-
ann og skolbrúnn straumur brezkra hermanna rann á
land.
Lið þetta fór í flokkum upp í bæinn og dreifðist víðs-
vegar. Voru hermenn þessir allvígalegir með byssum um
öxl, nakta byssustingi og sumir höfðu meðferðis vélbyssur.
Bjuggust þeir auðsjáanlega viö launsátrum og harðvítug-
um götubardögum. — Ómaði nú fótatak hinna erlendu
9