Vorið - 01.10.1974, Page 48

LITIÐ
ÆVINTÝRI
LAMBIÐ OG BJÖRNINN
Einu sinni fór lítið lamb eitt út
að ganga og mætti þá litlum bjarn-
dýrsunga.
— Guð gefi þér góðan daginn,
sagði bangsi við lambið. -—
Heyrðu, ég hef aldrei kynnst
svona náunga eins og þér. Feldur-
inn þinn er svo fínn og hvítur og
hrokkinhærður. Eigum við að
koma og leika okkur?
— Ég er alveg til í það, sagði
lambið. Nú skulum við fara í
kapphlaup.
Svo var hlaupið og hlaupið og
þegar þau voru orðin þreytt á
þeim leik, þá fóru þau í feluleik.
Þegar alllöng stund var liðin,
þá leit bangsi upp í loftið og sagði:
— Nú verð ég að fara heim til
mín, því sólin er að síga til viðar.
— Já, sagði lambið. Það er víst
best að ég fari líka heim til mín,
því annars verða þau pabbi og
mamma hrædd um mig. En það
var voða gaman að leika við þig.
Eigum við ekki að leika okkur
saman á morgun líka?
— Jú, svaraði bangsi — Við
skulum þá hittast á þessum stað.
En þegar lambið kom heim til
sín, þá var móðir þess svolítið reið
og spurði: — Hvar hefur þú ver-
ið?
— Ég hitti svo voða skemmti-
legan leikfélaga. Hann var með
svo sléttan brúnan feld og ósköp
lítil skrýtin eyru, svaraði lambið.
48
VORIÐ