Vorið - 01.10.1974, Blaðsíða 50

sundmótið
eftir Gutta Gorms.
Það var hérna um daginn, að
ég tók eftir, að eittlivað var 1 að-
sigi uppi í skóla. Ég gaf mig á
tal við einn skólafélaga minn og
komst að raun um, að skólasund-
mót stæði fyrir dyrum, og nemend-
ur úr okkar skóla væru meðal þátt-
takenda. Ég er ákaflega lítill sund-
maður, varla að ég geti fleytt mér.
Þrátt fyrir það þykir mér ákaf-
lega gaman að liorfa á sundkeppni.
Ég var því ekki lengi að taka á-
kvörðun að vera meðal viðstaddra.
Loksins rann umræddur keppn-
isdagur upp. Ég varð dálítið seinn
fyrir, og fékk því livergi sæti,
nema við þann enda laugarinnar,
sem keppnin kófst við. Gat ég því
ekki séð, hverjir fyrstir kæmu að
marki, en varð að láta mér lynda
að keyra það í hátalaranum.
Nú nálgaðist sú stund keppn-
innar, er skólaboðsundskeppni
skyldi háð. Sá ég þá nokkra skóla-
félaga rnína, sem keppa áttu, í al-
varlegum samræðum þar skammt
frá. Gat ég rétt greint orðaskil.
Skildist mér á þeim, að einn kepp-
endanna hefði ekki mætt til leiks,
og vissu þeir ekki, hvað til bragðs
skyldi taka. Til allrar óhaimngju
kom einn þeirra auga á mig, hljóp
til mín og sagði:
„Gutti, þú verður að synda í
staðinn fyrir hann Jón. Hann er
ekki kominn.“
Ég ætlaði að andmæla kröftug-
lega og segja sem var, að ég væri
varla fær um að halda sjálfum mér
á floti, hvað þá að taka þátt í
keppni, en orð mín drukknuðu í
háværum undirtektum hinna, sem
gátu varla dásamað mig nógsam-
lega fyrir að gera þeim þennan
greiða. Áður en ég vissi af, var ég
kominn fram í búningsherbergi
með skýlu í hendinni og skipað að
afklæðast. Ekki veit ég, hvernig ég
50
VORIÐ