Vorið - 01.10.1974, Page 70

var að brjótast á fætur. Maður nokkur
strauk hestinum og teymdi hann svo á
brott. Hann virtist alls ómeiddur. Pað
glaðnaði yfir Alek og honum létti stór-
lega, því þótt sá jarpi hefði að vísu hafið
árásina, þá hefði það getað haft alvar-
legar afleiðingar og tafir í för með sér,
ef hesturinn hefði orðið fyrir veruleg-
um meiðslum.
Pað gekk vel að koma Kolskeggi upp
landgöngubrúna, og brátt var hann kom-
inn upp á þilfarið. Einn skipverja gekk
á undan þeim og leiðbeindi Alek þang-
að, sem hestinum hafði verið búinn bás.
Alek teymdi folann inn í klefann, tók
af honum múlinn og breiddi yfir hann
hálm. Síðan fékk hann vatnsfötu, fyllti
hana af vatni og lét inn til hans. í því
kom ungur maður með krukku í hend-
inni og reyndist það vera græðissmyrsl.
Þetta var piltungi, litlu eldri en Alek, og
það mátti sjá aðdáunina í augunum, þeg-
ar hann horfði á þennan stóra, svarta
graðhest. „Aldrei á ævi minni hef ég séð
annað eins,“ sagði hann og leit á Alek.
„Ég ekki heldur,“ sagði Alek. Hann
strauk nú um fætur hans og síður.
„Dæmalaust værir þú nú góður, ef þú
gætir útvegað mér hreina rýju,“ sagði
hann. „Ég þarf að hreinsa þessar skrám-
ur vandlega.”
„Ég skal undir eins ná í þær,“ svaraði
pilturinn. „Við erum alveg að leggja af
stað, en ég skal koma með þær strax.“
Framhald í næsta blaði
+*******+**++**+**+*++**+*+****++*++*+*******+***+******+**+**+++><
ERT ÞÚ BÚINN AÐ GREIÐA ÁSKRIFTARGJALDIÐ
ir
FYRIR 1974?
GÍRÓREIKNINGUR VORSINS ER NR. 11343.
.********♦*+****+*+*+*******+**************-****•***-*-**+*-***-********•*
70 VORIÐ