Heima er bezt - 01.06.1998, Blaðsíða 11

Mœðgurnar Steinunn og Guðlaug í garðinum á Sunnuhvoli.
kvenna fæðingardeild. Ég var þarna í rúmt ár
og hefði gjarnan viljað vera lengur. Þetta var
óskaplega skemmtilegur tínri. Ég eignaðist
góða vini og gat ferðast talsvert urn Noreg.
Það er gott að ferðast um Noreg, bæði bátar og
bílar og hvergi neitt að óttast. Þarna er hægt að
ganga upp á hæðir og fjöll og fólk er allt svo
vingjarnlegt. Það er ákaflega fallegt í Noregi
og vonandi á ég eftir að fara þangað aftur. Ég
vann líka með góðu fólki þar, þó með einni
undantekningu.
Undantekningin
Þar var einn læknir, sem mér líkaði ekki
mjög vel við, og það var ástæða fyrir því. Einu
sinni var ég að taka á móti barni og það gekk
ekki mjög vel. Það var þarna yfirlæknir, ný-
kominn og leit stórt á sig. Vinnufyrirkomulag-
ið var þannig að læknar voru ekki viðstaddir
fæðingar nema eitthvað sérstækt kæmi upp á
og þá gat auðvitað skipt sköpum að hann væri fljótur að
bregðast við. I þetta skiptið var konan óskaplega lengi og
ég lét kalla til lækni. Það kom til greina að taka barnið
með sogklukku en svo kom það í hendurnar á ínér þegar
ég var búin að klippa. Ég sagði lækninum að hann yrði að
hjálpa mér, því ég gæti ekki bæði blásið lífi í barnið, sem
var helblátt og sinnt konunni, sem blæddi, en hann hélt
nú ekki, það væri ekki í sínum verkahring og svo fór
hann bara. Mér fannst það hræðilegt og það var annað
hvort að láta blóðið renna úr konunni eða lífga barnið
við. Ég varð auðvitað að blása lífi í barnið og þetta fór
allt vel - en mikið óskaplega varð ég reið og hrædd.
Ég þori, get og vil - og trúi
Kjarkleysi heftir mig ekki, ég hef nógan kjark og hef
þurft á honum að halda. Amma mín var kjarkmikil kona
og ég held að ég hafi kjarkinn frá henni. Hún hét Guðrún
Ingibjörg og ég ber hennar nafn: Guðlaug Ingibjörg. Hún
var óskaplega trúuð og góð kona og kenndi mér að lesa
og sauma. Afi minn, Guðbrandur, var berklaveikur.
Amma mín var mjög dugleg og gekk út og heyjaði og
vann mikið að búinu á sama tíma og hún var að eiga sín
mörgu börn. Þau voru síðar á Hryggstekk hjá foreldrum
mínum þar til ég var ellefu ára en þá dó afi minn og
amma flutti suður til Hornaijarðar. Eftir það sá ég hana
bara einu sinni. En hún kenndi mér sálma og bænir og ég
á enn bókina, sem hún notaði til að kenna mér að lesa.
Mér fannst ekki alltaf skemmtilegt að sitja inni í sólskini
og stagla á bók en ég gerði þetta fyrir ömmu rnína, hún
var mikið góð manneskja. Það var gott bókasafn á næsta
bæ við okkur og þvílík ógn og kynstur sem við vorum
búin að lesa af bókum. Við vorum örugglega búin að lesa
safnið upp til agna. Það var enginn sími í sveitinni og ég
var oft send milli bæja ef þurfti. Þá notaði ég tækifærið
og fékk lánaðar bækur og skilaði þeim sem ég var búin
með. Einu sinni var ég að riija inni á túni í glampandi
sólskini og þegar ég var búin að snúa í flekknum þurfti ég
að bíða meðan þornaði og þá Iá ég þar á meðan og las í
bók.
Ég er enn sami bókafíkillinn og les mjög mikið, mest
fræðibækur og myndlistarbækur. Þær eru í röðum hér
uppi i hillu ásamt ferðabókum, fræðibókum og ljóðabók-
um. Svo safna ég málsháttum og vísum og meðan ég
vann á sjúkrahúsinu náði ég mörgum málsháttum hjá
gamla fólkinu, sem kannski eru ekki víða til.
Listin
Ég man eftir því einu sinni þegar ég var krakki, að ég
og systir mín áttum að þvo egg, sem pabbi ætlaði að
selja. Allt í einu fannst mér tilvalið að búa til andlit.
Formið á egginu kallaði á það. Ég fékk mér einhverja liti,
sjálfsagt export til að gera rautt og svo gerðum við blá
augu og eplakinnar og máluðum mörg egg vandlega og
skemmtum okkur konunglega. Eftir að pabbi var farinn
fór ég svo að hugsa að nú hefði ég gert eitthvað sem ég
mátti ekki, nú yrði hann reiður. Daginn eftir kom pabbi
heim og ég sat milli vonar og ótta og vonaði eiginlega að
enginn hefði tekið eftir neinu. En hann brosti og sagði að
allir hefðu viljað kaupa hlæjandi egg og þeim verið stillt
út í búðarglugga. Þá glaðnaði nú yfir mér.
Þegar ég var krakki vorum við alltaf að búa til lista-
verk. Við klipptum myndir út úr blöðum og límdum og
máluðum og lituðum. Á Eiðum byrjaði ég svo að sauma
út og gerði gríðarlega mikið af því á næstu árum. Ef ég sá
Heima er bezt 21 I