Æskan - 01.07.1968, Blaðsíða 23

//'"'! iannina Gaslini hét lítil stúlka,
sem bjó með föður sínum í
skrauthýsi einu í hafnarborginni
Genúa á Norður-Ítalíu. Faðir Giann-
inu litlu var með ríkustu mönnum
Ítalíu, og hafði hann auðgazt mest
á olíu, átti hlutabréf í olíufélögum
um lieim allan.
í þessu stóra skrauthýsi, sem um-
lukt var hinum fegursta garði, bjó
Giannina ein með föður sínum og
fjölda þjónustufólks, því að móðir
hennar var látin. Um garðinn voru
háir múrveggir. Rétt handan múr-
Mynd þessi var tekin rétt áður en
Giannina Gaslini lézt.
því það var svo nýtt fyrir hana að
leika sér við jafnaldra sína. Faðir
hennar varð afskaplega glaður, þegar
Giannina litla var fundin, og faðmaði
litlu stúlkuna sína að sér.
Giannina litla fór nú að segja föð-
ur sínum frá öllu saman, hvernig
hún komst út úr garðinum og hvar
hún hefði hitt börnin. Faðir hennar
varð nú strangur á svipinn og sagði
henni, að þetta mætti hún aldrei gera
oftar. Giannina hlustaði á föður sinn
og sagði síðan: „Góði pabbi, þú mátt
ekki vera reiður við mig, en ég vil
HANDAN við múrana.
veggjanna voru einhver aumustu fá-
taskrahverfi borgarinnar.
Litla stúlkan ólst þarna upp, og var
hún fremur einmana, þó að hún hefði
allt til alls og fengi oft að fara með
fóður sínum í bíl í smáferðalög, og
f'tið vissi hún um líf barnanna, sem
áttu heima þarna fyrir utan múrvegg-
lna hjá henni. Svo var það dag einn,
;ið Giannina litla hvarf úr garðinum.
harnfóstran hennar varð alveg miður
sín og allir fóru að leita, því að Gian-
nina litla hafði aldrei áður farið ein
ut fyrir múrana á garðinum, og hún
þekkti engan annan heim en heim
auðæfa og ríkidæmis.
Faðir Gianninu litlu hafði ekki ver-
10 heima, Jægar þetta gerðist. Þegar
itann kom, tilkynnti hann strax hafn-
arlögreglunni um hvarf litlu stúlk-
"nnar og allt fór í gang til að leita
hennar. Eftir nokkurra tíma leit
lannst litla stúlkan í þröngri götu í
httækrahverfinu. Hún var þar að leika
ser við nokkur börn. Það amaði ekk-
evt að Gianninu. Hún var þvert á
^óti mjög glöð að hafa fundið sér
feikfélaga og hafði alveg gleymt sér,
Faðir Gianninu, Gerolame Gaslini.
Sjúkrahúsið í garðinum og kapellan.
leika mér við þessi börn, þau voru
svo góð við mig, en ég vissi ekki, að
til væru börn, sem fengju ekki nóg að
borða og ættu varla föt að klæðast, og
ef ég má ekki fara til þeirra, geta þau
þá ekki komið til mín, hér er jú nóg
pláss til að leika sér og nógur matur.“
Faðir Gianninu sá, livað litla stúlk-
an hans sótti .þetta fast, og þar sem
honum þótti svo vænt um hana og
gat ekki neitað henni um neitt, lof-
aði hann því, að börnin mættu koma
og leika við hana á hverjum degi í
garðinum. Þau fengu mat og föt, og
faðir Gianninu lét lækni líta eftir
heilsu þeirra.
Dag einn sagði faðir hennar: „Þú
hefur engan tíma afgangs fyrir mig,
þú hugsar ekki um neitt, nema þessi
börn, og þeim er alltaf að fjölga.“
„Ó, faðir minn, þú en bezti mað-
urinn, sem ég þekki, og mér þykir svo
vænt um þig, en ég get bara ekki
verið glöð og ánægð að vita af því,
hvað það eru rnörg börn, sem engan
eiga að og líður illa, meðan ég og við
öll hér höfum allt til alls, og þess
vegna er ég svo upptekin við þetta