Æskan - 01.07.1968, Blaðsíða 31

eftirsóknarvert að verða sigurvegari
á Ólympíuleikum.
Ólympíuleikar Hellena voru haldn-
ir fjórða hvert ár. Blómaskeið þeirra
var á árunum 576—476. Hnignun
þéirra hefst, þegar Rómverjar lier-
nema landið. Þá keniur íram atvinnu-
mennska og ódrengskapur í leik. Róm-
verjar rífa niður ýmsar byggingar í
Ólympíu og flytja þær brott. Loks eru
leikarnir bannaðir með öllu árið 394
e. Kr. af keisara Rómverja. Nokkru
síðar eru allar byggingar í Ólympíu
jafnaðar við jörðu.
Og máttarvöldin bættu sínu við
eyðilegginguna, því jarðskjálftar og
skriðuföll grófu Ólympíu í jörð nið-
ur árið 551 e. Kr.
Þegar fornleifafræðingar taka að
grafa Ólympíu upp árið 1827, vaknar
áhugi Grikkja fyrir því að endurreisa
leikana, en þeir aðliafast lítið sem
ekkert í málinu.
Árið 1892 kemur franskur maður
fram með þá uppástungu að endur-
reisa leikana á alþjóðlegum vettvangi.
Maður þessi hét Pierre de Coubertin.
Hann boðaði til ráðstefnu í París árið
1894. Ráðstefnuna sóttu fulltrúar frá
12 þjóðum. Stofnað var alþjóða Ól-
í Lundúnum árið 1948.
•ún var keppt í greinum fyrir ung-
Hnga. Þriðja daginn var keppt í
fimmtarþrautinni og kappakstrinum.
Fjórða daginn voru guðunum færðar
fórnir. Fimmta daginn var keppt í
þeim greinum, sem eftir voru, og
verðlaun afhent.
Verðlaunin voru olíuviðargrein,
sem skorin var af heilögu tré í Ól-
ytnpíu, en einnig ýmsir góðir munir.
Ef einhver sigraði á 3 Ólympíu-
ieikum í ,röð, var reist af honum
'þtytta í Ólympíu. Það var því mjög