Æskan - 01.10.1968, Blaðsíða 5

Þungavigtin er örugg þar sem fillinn er.
Hann ber auðveldlega nokkuð á annað
tonn.
Úr hópi spendýra mun mæta úrvalsflokk-
ur til loftfimleika, sem vekja mun geysi-
lirifningu áhorfenda og veita þeim mikla
skemmtun. Þar eru markettirnir (lítil apa-
tegund) einna fremstir. Þeir eru kátir og
fjörugir. — Heimkynni þeirra eru frum-
skógar Afriku. Þeir liafa fjórar hendur og
iangan sveifluhala og svífa af mikilli leikni
langar leiðir milli trjánna, með alls konar
skringilegum tilburðum.
En markötturinn fær harða keppinauta
hjá dvergunum meðal loftfimleikadýranna,
flugpokamúsinni, sem ekki er ósvipuð
hagamús og gengur oft undir nafninu
>,akrobat“, enda ber hún það nafn með
''éttu. Hún er með breiðar fitjar milli
tánna og langan fjöðurformaðan svif- og
stýrishala. Þetta litla dýr er tamið á fjölda
heimila í Ástraliu, og svífur veggja á milli
til mikillar skemmtunar fyrir hörnin, sem
eiga þarna sitt sirkusdýr. Músabörnin i
Pokanum á kvið hennar fá ókeypis svifflug.
„Akrobatinn" er þó raunverulega engin
mús, heldur pokadýr af kengúruættinni.
Þarna eiga Ástraliumenn gott atriði til við-
bótar til að senda á leikana. En í loftfim-
leikum dýranna ættum við ekki að gleyma
„fljúgandi makía“, hinum fræga svifapa
frá Austur-Indíum. Makíinn svífur hátign-
arlega frá hæstu trjátoppum allt að 60
metrum. Hann er á stærð við kött, og fitj-
arnar, sem ná milli háls hans og útlima,
mynda ákjósanlcga falllilíf. Þetta flug
makíans i svartnættismyrkri hitabeltisins
er liarla draugalegt, og við bætist að hann
gefur frá sér hrollvckjandi stunu á þessum
ferðum sínum.
Þá er það flaggmúsin, sem setja verður
í sér flokk, vegna þess að hún flýgur meir
en hún svífur. Þú mundi mariinn frá
Madagaskar einnig vera góður i loftfim-
leikum. Hann er og gjaldgengur sem bá-
stökkvari, er á stærð við ref og gengur
ekki á fjórum fótum, heldur rís upp og
stekkur á sterkbyggðum afturfótum, en
lieldur jafnvæginu með þvi að halda örm-
unum yfir höfði sér. Fæturnir eru svo
sterkir, að hann getur hoppað 10 metra
grein af grein, og ef hann tæki þátt i lang-
stökki, mættu kengúran og anlilópan sann-
arlega vara sig.
Ef við snúum okkur að sjávardýrunum,
er ljóst, að góður árangur myndi nást i
sundinu, ekki sízt i kafsundinu. Við mun-
um veðja á blálivalinn. Þessi risi hafsins
getur náð 30 metra lengd og vegið um 120
tonn. — Bláhvalurinn getur áreynslulítið
lialdið 15—20 sjómilna hraða neðansjávar
um lcngri tíma. En selirnir eru heldur eng-
in lömb að leika sér við í þeim efnum.
Til eru selir, sem að liaustlagi synda mörg
hundruð mílur frá ströndum Aiaska i leit
að þægilegri og hlýrri sjávarliita og synda
svo norður aftur með vorinu. Hverju sjó-
ormur fengi afrekað veit bókstaflega eng-
inn. í köfun hefur hvalurinn yfirburði
meðal spendýra hafsins. Við eina slika æf-
ingu festist búrhvalur i símakapli á sjávar-
botni og skaddaði hann svo, að hala varð
hvorttveggja upp af eitt þúsund metra
dýpi, — en þá var nú aumingja iivalurinn
drukknaður.
Óhægt er um vik að veðja á sundfuglana,
í þeirra flokki. í köfun væri trúlegt, að
kaföndin liremmdi gullið. Á liafi úti kemst
hún niður á 100 mctra dýpi, cn margar
andategundir niður á 60 metra dýpi, eftir
mat sinum, og geta verið i kafi 6 minútur.
Margir sundfuglar koma til greina i kaf-
sundskeppni.
Afríska skarfategund, með óvenjulega
langan og sveigjanlegan háls, liafa hotten-
tottarnir skirt slönguhálsfuglinn. Þessir
metralöngu fuglar ná 60 metrunum á inn-
an við einni mínútu, neðansjávar, en liann
fær harða keppni við toppandartegund,
sem syndir hraðar undir yfirborðinu, en
maður hleypur á landi.
Sjómannablaðið Víkingur.
Guðm. Jensson þýddi.
Að þessu sinni sýnir Bangsi
ykkur þrjár nýjar æfingar. Þær
eiga einkum að auka jafnvægi
ykkar. Á því þurfið þið til dæm-
is að halda í umferðinni.
Ef þið gerið þessar æfingar
daglega, geta þær orðið ykkur
að góðu liði.
íþróttir fyrir þau yngstu0
381
L