Æskan - 01.11.1976, Qupperneq 49

„Hvutti minn. Mundir þú vilja eiga heima á jörðinni og
vera hundur lítils drengs þar. Þú mundir áreiðanlega fá
nóg af beinum."
Hundurinn dinglaði skottinu eins og til samþykkis.
Jólasveinninn náði í penna og merkisspjald og skrifaði:
Með kaerri kveðju frá jólasveininum. Síðan batt hann
spjaldið við hálsbandið á hundinum.
Nú varð að hafa hraðar hendur. Jólasveinninn þaut út,
náði í hreindýrin sín, lagði á þau aktygin og spennti þau
fyrir sleðann sinn, greip hundinn og þeysti af stað.
Heimili litla drengsins var heldur fátækt og fremur lítið
var af bögglum umhverfis jólatréð í stofunni á þessu
jólakvöldi. Því meiri varð fögnuður allra í fjölskyldunni,
þegar lítill hundur kom allt í einu geltandi inn um dyrnar
og dinglaði vingjarnlega skottinu sínu um leið. Merkimiði
var við hálsband hans. Á honum stóð nafn litla drengsins
og frá hverjum þessi óvænta jólagjöf kom. Drengurinn
tók hundinn í fang sér og faðmaði hann innilega að sér.
Hvutti sleikti hann í framan.
Þegar jólasveinninn kom heim aftur, gaf hann hrein-
dýrunum sínum vænta aukatuggu af heyi. Síðan fór hann
að hátta.
„Gleðileg jól, börnin góð,“ bað hann í huga sér meðan
hann vafði vel að sér sængurfötunum sínum. Innan
skamms var hann sofnaður.
Teiknimyndin.
Þátttakendur gætu verið t. d. fimm, og hver þeirra fær
eina pappírsörk og blýant. Allar arkirnar eru með fjórum
brotum þvert yfir (sjá myndir). Nú byrja allir á því að
feikna höfuð og er þá best að hver og einn sé sem mest
út af fyrir sig, því að ekki má sjá á hjá öðrum, fyrr en
!eiknum er lokið. — Þegar t. d. A og B hafa lokið við að
teikna höfuð fyrir ofan fyrsta þverbrotið, þá skipta þeir
um blöð, en enginn skilar af sér blaði án þess að brjóta
sína teikningu þannig aftur fyrir blaðið, að hún sjáist
ekki. — Þannig gengur þetta koll af kolli, þar til aliir hafa
teiknað fimm hluta af líkamanum, sem á blaðinu er. Þá
eru blöðin breidd út og koma þá í Ijós hinar furðulegustu
eiyndir.
ÆSKAN — Það er Ijótt að gera ekki það, sem pabbi og mamma biðja um
47