Æskan - 01.11.1976, Side 57

1
Neskirkja í Aðaldal
Hvaö vantar þessa kirkju af því, sem flestar aðrar
kirkjur hafa? Það mun ekki standa á svari ykkar, sem
skoðið þessa mynd. Það er vitanlega turninn. En samt
þarf enginn að efast um það að þetta er kirkja, hús guði
vígt, honum helgað. Það sýnir krossinn. Þar er messað,
þar eru börnin færð Frelsaranum í heilagri skírn, þar eru
þau fermd og þar eru framliðnir sveitungar kvaddir á
helgri minningarstund.
Þessi kirkja er í þeirri fallegu, sviphýru sveit Aðaldal í
Suður-Þingeyjarsýslu. Hún stendur á bæ þeim, sem
heitir Nes. Þar hefur kirkja staðið í aldaraðir. Þar var
fyrrum prestssetur en hefur nú lengi verið bóndabær.
Neskirkja er nú 73 ára gömul en er hið besta hús, því
að henni hefur verið vel haldið við. Þegar hún var 50 ára
voru gerðar á henni rækilegar endurbætur. Við það
tækifæri orti einn sóknarnefndarmaður Nessóknar, Arn-
ór Sigmundsson, bóndi í Árbót, kvæði til kirkju sinnar. Úr
því kvæði skulu birt þessi fallegu erindi:
Vér horfum um öxl. í hálfa öld
hér hefir þú kirkja vor staðið, köld
og fátæk,. . . en þó svo fögur.
Hvort hefir þú létt oss lífsins þraut,
og Ijósgeislum stráð á vora braut?
Það hygg ég, oss muni flestum finnast
og finnum nú hjá oss þörf að minnast.
Þitt hlutverk, kirkja, er að beina oss braut
til bjartara lífs gegnum sorgir og þraut.
Þinn kross bendir hugum til hæða.
Ef byggja skal fegri og bjartari heim,
hvert brjóst þarf að geyma og vaxta þann seim,
sem þjóðirnar gerir að meiri mönnum
og máttugri af trú og kærleika sönnum.
G. B.
fyhr, því öll húsgögnin voru við barna hæfi. Rétt þegar
hann var kominn í þægilegar stellingar komu strákarnir
aftur og sögðu: „Frændi, ef þú vilt lesa, þá verðurðu að
finna þér annan stað því við ætlum að byggja stórskipa-
höfn hérna í herberginu.“
..Æ, blessaðir, byggið þið höfnina inni í viðhafnarstof-
"nni, því ég vil síður hreyfa mig héðan." Svo talaði hann
við sjálfan sig um óþekktar krakkaorma. En Rip, Rap og
Húp litu á hann undrandi og spurðu svo, hvort hann væri
ekki í jólaskapi. Andrés stóð þá upp stynjandi, því
auðvitað var hann í jólaskapi. Hann fór svo inn í svefn-
herbergið og lagði sig þar á grúfu.
ur og sögðu: „Við skulum taka höfuðleðrið af
bleiknefinum.” (Indíánar kölluðu hvíta menn bleiknefi til
forna). Andrés önd varð svo hræddur, er hann heyrði
þetta, að hann þaut út úr herberginu og faldi sig bak við
tré í húsagarðinum. Hann hafði tekið nokkra frakka úr
forstofunni til að skýla sér.
Það var gott veður og það fór vel um hann í frakka-
hrúgunnni, svo hann fór að lesa í bókinni um barnaupp-
eldið og komst út að kafla, sem hét: Börn eiga að vera
frjáls, en þó verða þau að skilja, að fullorðiö fólk á líka rétt
á að búa í íbúðinni.
Frásögn og myndir eftir Walt Disney.

..Kannski er hér friður," sagði hann og fór að lesa
hókina. Þá sá hann að á náttborðinu var önnur bók til
hans. Þetta var þykkur vísindadoðrantur um barnaupp-
e'di. Hann fór að lesa, en féll í fastasvefn áður en hann
hafði lesið tvær blaösíður í bókinni. Enn hafði Andrés
ekki lært mikið um fræðilegt barnauppeldi og þess vegna
varð honum hverft við er strákarnir komu stormandi inn
með fjaðrahatta og indíánaaxir. Þeir ráku upp stríðsösk-
ÆSKAN — Verið góð við systkini ykkar og forðist þrætur við þau
55