Æskan - 01.11.1976, Blaðsíða 78

Þegar allir smjörkögglar eru muldir
burtu, er byrjað að hella vatninu í
deigið. Deigið er elt, þangað til það
sleppir borðinu. Þá er skorið í það
þvers og langsum og það geymt á
köldum stað í 2 klst.
Eftir 2 klst. er deigið flatt út í fer-
hyrndan flöt. Vá pund smjör, sem eftir
var, tekið og mulið yfir flötinn, þó
þannig að ca. 5 cm séu auðir frá brún.
Að því loknu er deigiö lagt saman í
tvennt og brúnirnar brotnar upp á
deigið og flatt léttilega út í aflangan
flöt. Þá er deigið lagt saman í þrjá
jafna hluti og flatt út aftur þrisvar
sinnum eins. En ágætt er, að deigið
sé látið hvílast á köldum stað í 10 mín.
milli þess, sem það er flatt út. í fjórða
sinn brjótið þið deigið þannig saman,
að brúnirnar mætist, síðan lagt aftur
saman þannig, að það liggi saman í 4
jöfnum lögum. Er þá deigið flatt út í
síðasta sinn, og má þá byrja að forma
úr því kökur t. d. butterdeig, vínar-
brauð og lengjur, Napóleonskökur o.
fl„ o. fl.
Smjördeigstoppar
eru mjög fallegir og góðir. Smjör-
deigið er flatt þunnt út, stungið út á
stærð við tíukrónapening. Síðan eru
þær stungnar út með prjóni og bak-
aðar Ijósbrúnar við góðan hita. Þegar
kökurnar eru orðnar kaldar, er epla-
mauki smurt á þrjú lög. Smyrjið síðan
smjörkremi utan á kökurnar og veltið
þeim upp úr kókosmjöli.
Smjörkrem er búið til á þann hátt,
að 100 g smjör og 100 g strausykur er
þeytt saman ásamt 1 teskeið at
steyttum kanil.
Betty-bollur
% pund smjör, hrært út með 1/z
pundi sykri, 2 eggjum, 'A pundi kart-
öflumjöli og 3A pund hveiti og 2
teskeiðum af lyftidufti; '/2—1 peli af
mjólk, hrært í eftir þörfum.
Þessar kökur er Ijúffengar með kaffi
og bakaðar [ litlum kökuformum við
góðan hita.
Gyðingakökur
1 pund hveiti, 3A pund smjör, 'á
pund sykur, 2 egg, 'A teskeið hjartar-
salt.
Þetta er mulið vel milli handanna-
Síðan flatt þunnt út með kökukefli.
stungið út með glasi. 1 egg er hrært út
og smurt á kökurnar. Blöndu af gróf-
um sykri og smátt söxuðum möndlum
stráð yfir. Kökurnar bakaðar Ijós-
brúnar við góðan hita.
Einu sinni til forna var
prestur í Hruna í Árnessýslu,
sem mjög var gefinn fyrir
skemmtanir og gleðskap. Það
var ávallt vani þessa prests,
þegar fólkið var komið til
kirkju á jólanóttina að hann
embættaði ekki fyrrj part
næturinnar, heldur hafði
dansferð mikla í kirkjunni með
sóknarfólkinu, drykkju og
spil og aðrar ósæmilegar
skemmtanir, langtfram á nótt.
Presturinn átti gamla móður,
sem Una hét; henni var mjög
á móti skapi þetta athæfi
sonar síns og fann oft að því
við hann. En hann hirti ekkert
um það og hélt teknum hætti í
mörg ár. Eina jólanótt var
prestur lengur aö þessum
dansleik en venja var. Fór þá
móðir hans, sem bæði var
forspá og skyggn, út í kirkju
og bað son sinn hætta leikn-
um og taka til messu.
En prestur segir, að enn sé
nægur tími til þess, og segir:
,,Einn hring enn, móðir mín.“
Móðir hans fór svo inn aftur
úr kirkjunni. Þetta gengur í
þrjár reisur, að Una fer út til
sonar síns og biður hann að
gá að guði og hætta heldur
við svo búið en verr búið. En
hann svarar ávallt hinu sama
og fyrri.
En þegar hún gengur fram
kirkjugólfiö frá syni sínum í
þriðja sinn heyrir hún, að
þetta er kveðið og nam vís-
una:
,,Hátt lætur í Hruna,
hirðar þangað bruna.
Svo skal dansinn duna,
að drengir megi það muna
Enn er hún Una,
og enn er hún Una.“
Þegar Una kemur út úr
kirkjunni sér hún mann fyrir
utan dyrnar; hún þekkti hann
ekki, en illa leist henni á hann
og þótti víst að hann hefði
kveðið vísuna. Unu brá mjög
illa við þetta allt saman og
þykist nú sjá, að hér muni
komið í óefni og þetta muni
vera djöfullinn sjálfur. Tekur
hún þá reiðhest sonar síns og
ríður í skyndi til næsta prests
og biöur hann koma og reyna
að ráða bót á þessu vand-
kvæði og frelsa son sinn úr
þeirri hættu, sem honum sé
búin. Prestur sá fer þegar
með henni og hefur með se
marga menn, því tíöafólk va
ekki farjð frá honum. En
þeir koma að Hruna var kir
an og kirkjugarðurinn so
inn með fólkinu í °9 Þe,
heyrðu ýlfur og gaul ni r'
að
örðinni.
Enn sjást rök til ÞesS
lún hafi staðið uppi ' ^rU ^
>n svo heitir hæð ein’
nf sem
)ærinn dregur nafn a •
itendur undir henni. En
jetta segir sagan, að k'r
íafi verið flutt niður
Irunann, þangað sem huhaf|
iú, endaersagtaðald
ærið dansað síðan á jólan
Hrunakirkju. , H „f
OT6Magaskras.lt8'
Jóni Norðmann).