Æskan - 01.12.1989, Blaðsíða 44

A réttum stað
á réttum tíma.
Hæ, hæ, kæri þáttur!
Mig hefur lengi langað til að
skrifa en loks látið verða af því.
Þegar ég er hrifin af strákum
eða sé sæta stráka þá langar mig
til að komast í kynni við þá! Ég
er ekki eins og sumar stelpur
þegar þær sjá sæta stráka. Þær
tala við þá, eru ekkert að skafa
utan af því. En ég þori ekki að
tala við þá! Ég held alltaf að ég
eigi enga möguleika. Samt horfa
þeir alltaf á mig.
Þegar mig langar til að tala
við þá, þá held ég alltaf að þeir
taki mér illa og segi mér að
hypja mig.
Ég er ekkert ljót þótt ég segi
sjálf frá, en þegar ég sé sæta
stráka horfi ég bara á þá og verð
feimnari en ég er (ég er aldrei
mikið feimin) og hef ekki kjark
til að tala við þá.
Er ég öðruvísi en aðrir? Er
þetta kannski eðlilegt hjá ung-
lingum.
Kæri þáttur! Ég verð að fá
svar. Ekki segja mér að gleyma
þeim. Sumir þeirra eru svo sæt-
ir að ég er alltaf að hugsa um
þá.
Hvað geturðu lesið úr skrift
minni. Hvað er ég gömul og
hvernig lít ég út og hvernig er
skap mitt? Þökk fyrir birting-
una. Birtu þetta fljótt því að ég
er rosalega óþolinmóð.
Star.
Svar:
Allt er þetta á eðlilegum nót-
um, heyríst mér. Feimni þín í
tengslum við stráka stafar trú-
lega einfaldlega af því að þér
finnst þú ekki nógu örugg og til-
búin. I þessum málum skipta
tímasetningar miklu máli. Það
getur veríð langt bil á milli þess
að hafa auga fyrir sœtum strák-
um og þess að hefja samrœður
eða koma sér í samband við þá á
annan hátt. Þinn tími er ekki
kominn enn þá.
Haltu áfram að hugsa jafn já-
kvœtt um sjálfa þig og þú gerir
núna og byggja upp trausta
sjálfsmynd. Þú veist af ýmsum
góðum kostum þínum og það er
gott að kannast við þá. Enn þá
njóta þeir sín ekki allir en þeir
eru þarna samt.
Njóttu þess að virða strákana
fyrir þér og verða hrifin af þeim.
Ekkert liggur á og nœstu skref
koma í rólegheitum.
Valdabarátta
við mömmu
Kæri Æskuvandi!
Mér finnst ég eiga við mikið
vandamál að stríða. Það er
þannig að ég á tvær systur, 6 ára
og eins árs. Ef mamma segir
mér t.d. að gæta systur minnar
þá spyr ég kannski: „Af hverju"
Þá segir hún:
„Af því að ég segi það,“ og
slær mig utan undir eða fer í
klossa og sparkar í mig. Þetta
gerir hún ef maður gerir ekki
allt eftir hennar höfði.
Mamma reykir hka. Hún
sagðist ætla að hætta 1. október
en nýtur þess að blása reyknum
framan í mig en ég þoli það
ekki.
Hvað á ég að gera?
Með fyrir fram þökk,
Eden.
:1
i
s
.1
f
I
l
1
j
i
*
7
5
í
7.
7
6
t;
fj
*-
íi
»
I
t
jj
Svar:
Það er greinileg valdabarátta
á ferðinni á milli ykkar
mœðgna. Þú óskar eftir skýring-
um og rökum þegar mamma þín
biður þig að gœta systur þinnar.
Henni líkar ekki að þú skulir
biðja um slíkar skýringar og tel-
ur að þú eigir að hlýða orða-
laust. Þannig er hugsanlegt að
þessi barátta magnist á milli
ykkar. I slíku stríði er þó ekkert
sem réttlœtir ofbeldi.
Af bréfi þínu virðist mér sem
þú sért elst, a.m.k. af systrun-
um. Það er ábyrgðarmikil staða
og oft œtlast foreldrar til meira
af elsta barni í fjölskyldunni en
þeim sem yngri eru. Ekki veit ég
hvort það er þannig íþinni fjöl-
skyldu.
Þú minnist ekki heldur á föð-
ur þinn í bréfinu, hvort hann
skipti sér af baráttu ykkar. Gceti
hann ef til vill látið til sín taka
44 Æskan