1. maí - Reykjavík - 01.05.1936, Blaðsíða 45

41
1. MAÍ
venjuleg-a. En fólkið í þorpinu spurði:
— Hver er þessi maður, sem Jóhann-
es hýsir?
V.
Og einn daginn skeði merkisatburð-
ur í þorpinu. Þorpsbúar, sem 'voru í
hálfgerðum aumingjaskap af því að
þar gerðist eiginlega ekki neitt,
hresstust allt í einu við þá merkilegu
frétt, að Elías hreppstjóri hefði feng-
ið bréf frá sýslumanninum, þar sem
lýst væri eftir strokumanni af skipi.
Það væri finnskur uppvöðsluseggur,
sannur að pólitískum áróðri í sínu
föðurlandi og 'viðriðinn upphlaup
gegn yfirboðurum sínum. Samskonar
bréf var vitanlega sent öllum hrepp-
stjórum sýslunnar.
Elías tók þessu með röggsemi, og
lét það kvisast, að hann myndi taka
dólginn fastan í kóngsins- nafni og
jafna á Jóhannesi fyrir vernd hans á
slíkum manni.
Þessi aðför kvisaðist um allt þorp-
ið og allir vildu sjá, þegar útlending-
urinn yrði tekinn fastur, kannske sett-
ur í bönd. Strákarnir héldu, að hann
hefði hníf á sér.
Það voru því flestir rólfærir þorps-
búar, sem komu í halarófu á eftir
hreppstjóranum og mönnum hans
heim að húsi okkar.
Jóhannes var heima og stóð í dyr-
um úti. Útlendingurinn var uppi á
lofti.
Elías hreppstjóri gekk að dyrun-
um.
— Ég er kominn hingað í kóngsins
og laganna nafni, sagði hann hátt og
leit í kringum sig. Fólkið heyrði vel
hvað hann sagði.
— Mig varðar ekkert um það,
sagði Jóhannes.
— Hingað er kominn strokumaður,
sem þú hefir haft undir þínu þaki
undanfarið, hélt Elías áfram og dró
skjal upp úr vasa sínum. — Þær sak-
ir eru bornar á hann, að hann hafi
brotið lög síns lands og ekki höfum
við leyfi til þess að hilma yfir með
honum. Ég er kominn til þess að taka
hann fastan og senda hann til sýslu-
mannsins.
— Þú tekur hann ekki fastan. Hann
er frjáls maður í okkar landi, svaraði
Jóhannes.
— Veiztu hver hann er?, spurði
Elías.
— Já, ég veit það.
— Hann er Finnlendingur. Hann
hefir gert uppreisn móti yfirvöldun-
um, hann hefir verið í samsæri gegn
keisaranum.
— Mig varðar djöfulinn ekkert um
það. Ég er líka á móti keisaranum.
Fólkið færði sig nær, til þess að
missa ekki af neinu í samræðum
þeirra.
— Þú ert ekki maður til þess að
bera ábyrgð á þessum glæpamanni,
hélt hreppstjórinn áfram.
Jóhannes sló bylmingshögg í dyra-
stafinn.
— Ég læt aldrei taka hann fastan í
mínum húsum. Hvað vill keisarinn
skifta sér af mönnum, sem komnir eru
í mín hús. Ekki hefir hann samið lög
fyrir þetta þorp eða þetta land. Ég
'veit hvað þessi Finnlendingur hefir
unnið til saka. Hann hefir barizt móti
keisaranum í Rússlandi. Það myndi ég
líka gera. Ég er á móti allri kúgun.
Jóhannes var hávær.
Hreppstjórinn leit í kringum sig.