Valsblaðið - 24.12.1968, Page 30

28
VALSBLAÐIÐ
Andreas gáir, Andreas sér,
Andreas spýtur snikkar.
Andreas þar og Andreas hér,
Andreas hvergi „klikkar“!
um fyrir Val, og þá sérstaklega í
sambandi við íþróttahúsið, og hefir
verið þar margra manna maki um
margra ára skeið. Fyrsta stórafrek
hans fyrir félagið voru afskipti hans
af byggingu Skíðaskála Vals, en þar
hafði hann forystu um framkvæmd-
ir allar, og átti drjúgan þátt í fjár-
öflun til byggingarinnar.
1 tilefni af þessum tímamótum i
ævi Andreasar spjölluðum við svo-
litið við afmælisbarnið, og spurðum
hann nokkurra spurninga.
Hvert finnst þér stefna í íslenzk-
um íþróttamálum?
Satt að segja er ég svolítið svart-
sýnn, mér finnst svo víða heyrast,
að hinir svokölluðu áhugamenn um
íþróttir séu í vaxandi mæli mjög
áhugasamir um að fá handtök sin
greidd i peningum. Vel má þó vera,
að þetta breytist með breyttum þjóð-
lífsviðhorfum, eins og ef til vill er
nú framundan hér. Þá kemur vafa-
laust aftur hinn gamli áhugi fyrir
félags- og íþróttamálum okkar, og þá
nálgumst við aftur upphafið.
Ég held þó, að innst inni sé áhugi
meðal fjöldans fyrir þessum málum,
og mér finnst það skemmtilegt veð-
urmerki, að skólarnir, kennarar,
skólayfirvöld og fræðsluráð eru yfir-
leitt vinsamlegar hugsandi til þess-
ara mála en þeir voru á timahili.
Ég vil líka líta svo á, að fimleika-
kennarar geta helzt ekki verið öðru-
visi en áhugamenn.
Spurningin er líka hvort íþrótta-
kennslan þyrfti ekki að beita áhrif-
um sinum meira til menntunar
iþróttakennara, hvort hér sé aðeins
um að ræða nauðsyn, og hvort þetta
ber ekki keim af látbragðsleik.
Ég er sannfærður um það, að pilt-
ar þurfa fljótlega að fá vissa líkams-
þjálfun, sem herðir líkamann, og gef-
ur þeim vissa grunnþjálfun fyrir
þau átök sem þeirra bíða hvort sem
það er við störf eða á leikvanginum.
Finnst þér að fimleikakennarar
ættu að vera forystumenn um
íþrótta- og félagsmál félaganna?
Það væri mikill styrkur fyrir fé-
lögin ef leikfimi- og íþróttakennar-
ar hefðu haldgóða þekkingu á félags-
málum, kynnu að standa að upp-
byggingu i félagslegum efnum ekki
siður en í þeim íþróttalegu.
Mér finnst líka að þeir ættu að
hafa það í sér, sem einn þátt í því
að gera þetta að lifsstarfi, og flestir
hafa eitthvað gengið í gegn um fé-
lagsstarf. Það væri ákaflega æskilegt
að þeir, sem t. d. þjálfa menn sem
taka þátt i flokkaleikjum, kynnu á
því lagið að gera það að hræðrafé-
lagi, því þeirra er mesta sigurvonin.
Hvað finnst þér að meistaraflokki
Vals í knattspyrnu i sumar?
Ég held að flokkinn vanti þetta
bræðralag, sem ég nefndi áðan, að
standa þétt saman bæði um undir-
biininginn undir leikina og eins þeg-
ar á hólminn er komið. Ef þeim tæk-
ist það ætti liðið að geta náð mjög
langt.
1 sambandi við þetta og í fram-
haldi af því mætti benda á árang-
urinn í kvennaflokknum. Þar er ríkj-
andi mjög góður félagsandi og sam-
vinna, og þar er um að ræða reglu-
legt systrafélag.
Rás viðburðanna hefir hjálpað þar
til, þegar Þórarinn Eyþórsson kom
til skjalanna, og lyfti flokknum upp
úr hálfgerðu umkomuleysi í þann
sess sem hann skipar nú.
Hverju vilt þú spá um framtíð
Vals?
Auðvitað hlýtur maður, sem um
langan tíma hefir starfað að þessum
málum, að líta björtum augum á
framtiðina. Maður má ekki hrella
sjálfan sig, og maður hefir ekki til
mikils 'lifað og starfað í þessu, ef ein-
hver hefir ekki haft gagn af því.
I því sambandi má benda á þá að-
stöðu sem félagsmenn hafa, og verð-
ur að telja eina þá beztu sem eitt
félag hefir búið félögum sínum, og
ætti það að geta verið í fararbroddi.
Þegar við eldri hættum, ert þú
bjartsýnn með þá sem við taka?
Öll sagan byggist á framþróun og
fullkomnun. Maður kemur í manns
stað, stundum betri og stundum lak-
ari. Sú aðstaða, sem félagarnir eiga
nú við að búa og félagið hefir á valdi
sínu, ætti að gefa áhugamönnum
freistandi tækifæri til að láta að sér
kveða, og geri þeim störfin léttari
en á meðan ekkert slíkt var fyrir
hendi.
Að lokum vildi ég svo segja, að
ég minnist margra góðra og skemmti-
legra stunda úr þessu starfi með góð-
um félögum og samherjum.
Ég þakka svo mörgum góða per-
sónulega vináttu og velvilja á starfs-
ferli minum, innan Vals, sagði þessi
aldraði unglingur að lokum.
Hér verða Andreasi svo að lok-
um þökkuð margþætt störf fyrir
Val og árnað heilla með afmælið,
um leið og við vonum að hafa hann
sem lengst meðal okkar í blíðu og
striðu.
Andreas Bergmann er kvæntur
Guðmundu Guðmundsdóttur, hinni
mætustu konu. Börn þeirra fjögur
eru öll fyrir löngu flogin úr „hreiðr-
inu“.
F. H.
V j
K________