Valsblaðið - 24.12.1968, Page 32

30
VALSBLAÐIÐ
EINAR
BJÖRNSSON
SEXTUGUR
Á þessu ári eða nánar til tekið 21.
maí átti Einar Björnsson sextugsaf-
mæli, en hann fæddist hér í Reykja-
vík 1908, fyrir „austan læk“ góðu
heilli, eins og hann segir sjálfur á
öðrum stað í blaðinu.
Á næsta ári eru liðin 40 ár síðan
fundum Vals og Einars bar saman
í fyrsta sinni. Hann kom að austan
og norðan, fullur eldmóði æsku-
mannsins og mikill aðdáandi knatt-
sp}rraunnar og félagsmálamaður í
bezta lagi. Það munaði ekki miklu
að hann hefði „villzt af leið“, en
góðu heilli fyrir Val gerðist hann
Valsmaður og hefir veríð trúr félagi
sínu æ síðan.
Mér, sem þessar linur rita, er Ein-
ar alltaf minnistæður, ekki sízt fyrir
það, að þegar ég sá hann koma fyrst
í markið 1929, var hann með stór
og mikil gleraugu, og hafði ég aldrei
VÁnar Björnsson. sem var þrjá daga í KR,
félagsmálamaÖurinn, og kemur þar víÖa viS.
séð slíkt fyrr. Þótti mér maðurinn
„kaldur“ að hætta á slikt í hörðum
knattspyrnuleik, en hann lék með
KA frá Akureyri, sem hann tveimur
árum áður hafði verið með í að
stofna. Þetta voru fyrstu kynni okk-
ar Einars, en síðan hafa leiðir okkar
legið mjög saman, og það vildi svo
til, að háðir gengum við í Val sama
árið og háðir komum við utan af
landsbyggðinni.
Þegar Einar gekk í Val, mun hann
ekki hafa sérstaklega gert ráð fyrir
að verða einn af snillingum lands-
ins í marki, þó hann væri vel lið-
tækur í félagi sínu á Akureyri, og
meðal þátttakenda þaðan á Islands-
mót. Einar æfði að vísu knattspymu
með Val um nokkurt skeið, og þá
alltaf í marki. Hann var meðal kepp-
enda í fyrsta flokki 1930, þar sem
liðið varð Islandsmeistari, en því
hefir verið minna á loft haldið, en
sigrinum í meistaraflokknum. Auk
þess hljóp hann við og við í skarð-
ið í meistaraflokki, og þá alltaf í
markið.
Það, sem fyrst og fremst réði því
að Einar gekk í félag hér, var með-
fædd þrá til að taka þátt í félagslífi
og þá ekki sízt í íþrótt, sem honum
var hjartfólgin.
Það kom líka fljótt í ljós, því ekki
hafði hann lengi verið í Val þegar
hann var kjörinn í stjórn félagsins,
og sat þar um nokkurra ára skeið,
hvíldi sig svo um tíma á stjómar-
störfum og kom aftur ferskur og út-
hvíldur til starfa 1955, og hefir ver-
ið þar siðan, og er nú langelzti mað-
ur í stjórn félagsins, og aldrei harð-
ari og virkari en nú. Árin hafa ekki
hrinið á Einari þótt hann hafi þeg-
ar sex tugi að baki.
Eljan og athafnir fyrir velgengni
Vals, í einu og öllu, er hans alfa og
omega. Kemur þar til hin marg-
þætta reynsla hans í félagsmálum,
ákveðnar skoðanir á þeim málum,
sem hann fylgir, og svo ekki sízt
skeleggur málflutningur á mann-
fundum. Er hreinasta unun að