Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1905, Qupperneq 68

40
farið er með þessari braut, lieitir Bverctt, heilmikil borg-,.
óðum vaxandi að fólksfjölda og velmegun eins og aðrar
borgir þar vestra. Þangað eru einar 17 hundruð mílur
frá Winnipeg, sem við vorum búnir að skoppa á hessum
tima. Þaðan liggur leiðin suður með ströndinni til borg-
anna Ballard og Scattlc.
Til Ballard vorum við komnir stundu síðar. Þang-
að var fcrðinni heitið í bráð og þóttumst við ekki hcpnir,
því nú var komin rigning og niðamyrkur. En þar voru
þá tveir góðkunnir landar okkar til taks, sem tóku okkur
tveim höndum og fögnuðu yfir komu okkar. Vorum við
i húsi Árna Jónssonar, sem lengi bjó í Brandon, um nótt-
ina í bezta yfirlæti.. Hann og þau hjón eru ætluð af
Vesturlandinu, koir.in hingað vestur fyrir mörgum árum,
en liöfðu að eins dvaliö ]>ar á ströndinni í eina átta mán-
uði. Arni er fróður maður í íslenzkum bókum, les alt er
út kemur og dæmir um það með góðri greind og skiln-
ingi, enda er hin bezta skemtun við liann að ræða og
iieyra hinar stillilegu skoðanir hans og gætnu á mönnum
og málcfnum.
Ballard er cins konar undirbcrg liinnar miklu stærri
í'rai'f/t’-borgar og tengd henni með rafmagns-stræta-
brautum, svo farið er á milli á örskömmum tíma íyrir ein
5 cts. Er það einkum vinnulýðurinn, sem býr þar. Þeim,
sem að austan kemur, virðist umferð í bænum alveg furð-
anlega lítil. Tímunum saman getur maður setið þar við
glugga og horft út á strætið og annað hvort séð eina
hræðu eða enga hreyfa sig eftir götunni. Verzlunarbúðir
sá eg þar æði-margar auðar standa, og víða þar sem vör-
ur voru nógar inni.var næsta fátt um manninn um daginn
að sjá. Það hlýtur því að vera hæpið nokkuð að ætla sér