Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1905, Blaðsíða 112

84
Kanada-veldis og stendur hún í fjórum blööum. í
apríl voriö 1884 stendur aftur löng ritgjörö eftir hann
um mentun. Nokkuö þóttu ritgjöröir þessar á víö og
dreif og ekki eins mikiö á þeim að græöa og mátt
hefði. Samt féllu mörgum þær mjög vel í geö og á-
litu, aö þar mundu Vestur-íslendmgar von eiga eins
hins mikilhæfasta mentamanns. Enda fylgdi þaö
frumbýlingslífinu að gjöra sér vonir ákaflega miklar
um alla hluti. Hann mun hafa komiö til Winnipeg
frá borginni Toronto í júnímánuöi sumariö 1884.
Auglýsir ritstjóri Leifs þegar, að hann sé kominn til
bæjarins og ætli að flytja fyrirlestra um ýms mentandi
efni og mikils varðandi í húsi Framfarafélagsins, og
veröi fyrsti fyrirlesturinn fiuttur þar 21. júní; aðgang-
urinn kosti 25 cts. Er skorað á alla Islendinga aö
sækja fyrirlestra þessa sem bezt, því hér sé um ment-
aðasta íslendinginn aö ræða, er nú sé uppi meö Vest-
ur-íslendingum og ef til vill þó lengra sé leitaö. Ekki
er neitt um það getið, um hvaöa efni fyrirlestur þessi
eigi að vera, né heldur er þess getið eftir að hann
haföi fluttur veriö. En aö iíkindum hefir hann veriö
um mentun og framfarir Islendinga í Ameríku. Um
það efni ritar hann greinarstúf í næsta tölublað Leifs.
Þar hreyflr hann skólahugmyndinni fyrst. Vill hann,
að Islendingar þegar fari aö hugsa um að koma sér
upp æðri mentastofnun, þar sem íslenzk ungmenni,
er ætli sér aö ganga mentunar og embættisveginn,
geti stundað nám. Skólahúsi hæfílegu álítur hann aö
hægt sé upp aö koma fyrir svo sem tólf til fimtán
hundruö dollara og muni þar nægilegt rúm handa
100—150 námsmönnum. Ekki álítur hann að þurfí