Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1905, Side 115

§7
mjög skynsamlega með málinu fyrir hönd nefndarinn-
ar Siguröur J. Jóhannesson og Magnús Pálsson og
sýndu fram á, hve fjarstæöur hugsunarháttur það væri
fyrir Islendinga aö hafa á móti námi sinnar eigin
ungu. Vild u þeir, aö sjóður væri myndaður í þessu
augnamiði og álitu, að hann ætti að vera svo sem
15,000 doll. að minsta kosti. Vextir voru hér þá al-
ment 10 af hundraði og héldu rnenn, að þær mundu
fara langt til að fleyta skólanum.
Samt sem áður voru þeir víst margir, er tóku
nokkuð djarflega í strenginn á móti skólahugmynd
þessari. í þeirra tölu var Sigurbjörn Stefánsson.
Virðist hann þegar í fyrstu hafa litla trú haft á Frí-
manni Anderson og framfaramálum hans og ritaði all-
svæsið gegn honum. Varð út af honum hýiða heil-
mikil í Leifi, sem auðséð er, að hann hefir sjálfur tek-
ið sér all-nærri, því hann hefir við orð að fara sem
fyrst austur aftur og reyna ekki til að efla mentunar-
fýsn íslendinga frekar en hann hafði þegar gjört, úr
því hann hefði mætt mótspyrnu svo mikilli. Fór fyr-
ir honum eins og mörgum ungum mönnum, að hanu
var fjörugur á sprettinum, en of viðkvæmur í lund og;
staðlítill til þess að þola andmæli og mótblástur..
Ekki varð samt neitt af austurför hans, en nú var far-
ið að henda því á niilli sín, að hann langaði til að ná
í Leif og verða ritstjóri hans, og sýnist Helgi Jónsson
hafa tekið sér það all-nærri. Enda vissi hann, að ó-
ánægjan með blaðið var býsna almenn. Það kvað
svo ramt að, að talað var urn að rita stjórninni í Ott-
awa, sem keypti nokkur eintök af blaðinu til útbýt-
I