Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1905, Qupperneq 117

89
um þetta leyti, því hann kom til Ameríku 25. sept.
1874 og var þá 17 ára aö aldri. Eftir því ætti hann
aS vera fæddur áriS 1857. Eins og áSur er ávikiS
hafSi hann fengiS tilsögn í almennum fræSigreinum á
Islandi hjá síra J.Björnssyni á Ríp og síra Áina Jó-
hannssyni í Glæsibæ, svo hann mundi aS líkindunr
hafa náS inntöku í annan bekk latínuskólans. Hann
hafSi námshæfileika prýSisgóSa og óslökkvandi náms-
þorsta. Hann var maSur, sem einlægt hefSi getaS
veriS aS læra og ávalt fengiS ágætan vitnisburö viS
hvert próf. En hann brast aftur þann hæfileika frek-
ar en flesta menn aSra aS færa sér þaS í nyt í lífinu,
er hann hafSi numiS. Hann var maSur hvorki for-
sjáll né hagsýnn og skorti þau verkhyggindi, er öllum
mönnum eru svo afar-nauSsynleg, til þess aS koma ár
sinni fyrir borS í lífinu. Hann var bezti drengur meS
einlægan áhuga og brennandi fyrir öllu því, er hann
hélt aS betur mætti. En áhuginn var mikils til of
ákafur. Hann gætti hvorki hófs né stillingar, en
vildi öllu koma til leiSar um leiS og honum hugkvæmd-
ist þaS. Hann var býsna mælskur maSur, Hann
varS svo heitur oftast nær, er hann talaSi, aS eldur
hraut af orSum hans. En hugsanir hans voru einatt
næsta óljósar. Honum var ekki ávalt nærri því ljóst,
hvaS hann var sjálfur aS fara, eSa hvaS þaS eiginlega
var, sem hann í þann svipinn brann af áhuga fyrir og
tók út harmkvæli í hjarta sínu af aS geta ekki komiS
í framkvæmd. ÞaS vantaSi jafnvægi í huga hans og
geSsmunirnir virtust því miSur ekki alls kostar heil-
brigSir. Þetta varS því til fyrirstöSu, aS hann gæti
eíginlega nokkuru áorkaS. Ef þessi brestur hefSi
ekki veriS í lund hans og gáfnafari, var hann manna
líklegastur til aS verSa mannfélagi Vestur-íslendinga
til gagns og prýSi,