Afturelding - 01.06.1967, Blaðsíða 9

lömbum. Á komandi hausti er ekki búizt við að
nokkru einasta lambi verði lóað. Þau fáu sem lifað
hafa, er nauðsynlegt að lifi, til þess að bæta í
skörðin. (íslendingar, sem ferðuðust til Grænlands
í sumar, hafa skrifað um það, að af 40.000 fjár,
sem var þar í byggðinni umhverfis Narssak hafi
aðeins 15.000 lifað af, illa á sig komið. Þýð).
Ofdrykkjan hefur ægilegt vald yfir Grænlend-
ingum. Af þessu böli leiðir svo annað böl, að fólkið
verður agalaust. Bakkus er heiðraður í liverju sam-
sæti. Þegar fermt er, eru veizlur svo að segja alls
staðar í Narssak. Fólk kemur ekki til vinnu sinnar
marga daga í röð. í einu heimili entu ein veizlu-
höld með því, að lögregluþjónn, sem ætlaði að
stilla til friðar, stórslaðaðist.
Páll hefur verið mikið gleðiefni fyrir okkur hér.
Hann kom kvöld eftir kvöld, samkomu eftir sam-
komu. Hann las Biblíuna sína í heimilinu af hinni
mestu kostgæfni og iðkaði bænina af alvöru. Hann
játaði trú sína alls staðar og vitnisburður hans var
brennandi. Gleðin varð mikil í hjarta hans og kring-
um liann. Margsinnis vorum við slegin undrun
yfir þeirri þekkingu, sem hann hafði fengið í orði
Guðs á svo stuttum tíma. Hann sagði oft við okkur,
að hann hefði orðið svo óskiljanlega hamingju-
samur, þegar hann fór að iðka bænina af alvöru.
Áður vissi hann ekki hvað hamingja var. Faðir
hans og móðir drukku bæði ákaflega. Sjálfur var
'hann fallinn fyrir þeim sama bölvaldi. En dag
einn féll ljós hjálpræðisins á veg hans. Hann frels-
aðist. Þá var búið með drykkjuskapinn. Þvílík
gleði sem það var fyrir okkur, að sjá hvílíkum
framförum maður þessi tók í þekkingunni á Kristi.
Óðara fór hann að taka félaga sinn með sér á sam-
komurnar, og Orðið virlist fara strax að verka á
hann. Allt var svo bjart og yndislegt.
Svo var það dag einn í júlímánuði að hann varð
skyndilega sjúkur. Fyrst var lialdið, að hann hefði
fallið fyrir bölvaldi vínsins og svo hefði hann fallið
í þungan svefn. En tveim dögum síðar kom það
sanna í ljós. Hann hafði fengið heilablæðingu. Ég
heimsótti hann á sjúkrahúsið; hann var fárveikur.
Ég bað við rúm hans. Hann reyndi að spenna greip-
ar til bænar, en gat það ekki Mátturinn var þorr-
inn. Litlu seinna var hann sendur til Danmerkur.
Þar á liann að ganga undir höfuðskurð. Biðjið með
okkur fyrir þessum unga manni.
Stig Oberg segir frá því að kona hans hafi
fætt þeim þriðja barn þeirra. Þau áttu tvær dætur
fyrir. Um klukkan sjö var ég kominn upp á sjúkra-
húsið. Eftirvæntingin var mikil. Klukkan fimm
mínútur yfir sjö, opnuðust dyrnar og ljósmóðirin
kom fram á ganginn og sagði: „Meybarn!“ 30
mínútum síðar stóð ég við rúm konu minnar. Rut
var eins og hún væri að vakna af endurnærandi
svefni. Eftir hálfan annan sólarhring fékk ég orð
um það, að sækja hana á sjúkrahúsið, því að svo
brýn þörf væri að rýma fyrir öðrum. Og þar sem
Rut væri frískari en allar aðrar, þá yrði lnin að
rýma fyrr en aðrar. Þegar hún fór, var grænlenzk
kona komin að því að deyja, sem fæddi jafnt henni.
Sú kona hafði verið allinikið drukkin, er hún kom
inn á fæðingardeildina.
Þegar Lillan var 5 daga gömul, hringdi dyra-
bjallan snemma morguns. Við dyrnar stóð okkar
grænlenzka trúsystir, Jóanda. Hún er lifandi vitni
um það, hvernig Jesús getur umbreytt mönnunum.
Fólk hefur sagt okkur, hve óskaplega hún drakk
og svallaði margvíslega áður. Með frelsinu varð
hún gersamlega önnur manneskja. Jafnvel heilsa
hennar, sem var mjög bágborin áður, hefur orðið
ný eins og sál hennar. Jóanda er hjá okkur núna,
og er lil mikillar blessunar.
Stig Öberg víkur að því í bréfi sínu, sem gerzt
hefur í ísrael, og talar um það í ljósi Biblíunnar.
Svo segir hann: — Hvers vegna ættum við, kristið
fólk, liina síðustu daga, að láta huga okkur og hjörtu
vera upptekin af veraldlegum hlutum. Möguleik-
arnir til þess að vinna fyrir Guð, eru senn runnir
úr höndum okkar. Minnumst þess, að bara það eitt,
sem við gerum fyrir Jesúm Krist, hefur eitthvert
verðmæti. Hvar sem við erum, getum við gefið
okkur í þjónustu hans, með bæn, fyrirbæn, vitn-
isburði, samtölum, dreifingu kristilegra blaða og
bóka, og með því að lifa heilshugar fyrir Drottin
okkar og frelsara, meðal vina og ættingja. Endir
allra hluta er í nánd. . . .
Þetta voru nokkrir kaflar úr bréfi Stigs Öberg
í Narssak, Grænlandi.
9