Afturelding - 01.06.1967, Blaðsíða 32

Nú hafa einnig komið tilkynningar frá Banda-
ríkjunum, að u.þ.b. 6 stundum eftir að fyrstu til-
kynningar komu frá Noregi, fóru að streyma inn
tilkynningar til lögreglunnar í Austurríkjunum af
svipuðu tægi, kl. 9, eftir amerískum tíma.
Það lítur út fyrir að það fylgi sólaruppkomunni
vesturyfir. Tilkynnt er um stórkostlegar umferða-
truflanir í ríkjunum þar, og mjög margir hafa
farizt.
Blöðin álíta, að á morgun muni verða hægt að
fá skýrara yfirlit um hvað skeð hefur í Banda-
ríkjunum, og ef viðburðirnir fylgi sólinni, verði
komnar skýrslur frá öBum stærri borgum í Banda-
ríkjunum. Það mundi því ná til San Francisko
fyrir kvöldið.
Kl. er nú 20. 1 fréttum kemur fram, að yfir
allan heiminn hafi þessi ógæfa haft sömu áhrif.
Hingað til hafa einkum borizt fréttir frá stærri
borgum. En nú fara að berast fregnir frá ýmsum
héruðum og sveitum. Á suðurhveli jarðar hefur það
sama borið við, og það virðist hafa borið við jafn-
hliða því sem við höfum reynt hér. Hræðilegur
óróleiki er ríkjandi alls staðar. Það lítur út fyrir
að fólk þori ekki að ganga til hvíldar í nótt. Á
götunum er rætt í æsingi um það sem skeð hefur.
Fólk kemst meira og meira að þeirri niðurstöðu,
að þetta standi í einhverju sambandi við hina
kristnu og kristindóminn. Þeir, sem þekkt hafa
hina burthorfnu, og þeirra nákomnu, segja frá, að
það séu eingöngu ofstækisfuBir kristnir, og sak-
laus börn sem horfið hafi. Þannig skýrði einn hafn-
arverkamaður frá í kvöld: „Já, hann Hans Olsen
er horfinn, nú liefur hann reynt það sem hann sí-
fellt hefur prédikað um, að Jesús inundi koma skjótt
og sækja hann. „Já, svaraði annar, „við höfðum
líka einn þannig, sem hvarf. En nú verða yfirvöld-
in að taka þetta að sér og fyrirbjóða öll trúarbrögð,
svo að slíkt sem þetta endurtaki sig ekki.“
„Ó, nei,“ andvarpaði einn í hópnum. „Þetta mun
aldrei ske framar. Þeir hafa haft rétt fyrir sér,
þeir kristnu. Hefðum við aðeins hlustað á þá,
hefðum við haft það betra núna heldur en að þurfa
að lifa í þessu helvíti og ringulreið, sem nú mun
koma yfir okkur.“ „Jæja, þú trúðir þá á þá, því
hefðir þú átt að slást í fylgd með þeim, þegar þeir
fóru,“ sagði einhver. „Ég vildi óska að það hefði
verið svo,“ svaraði hann og fór.
Einn hrópaði á eftir honum: „Þú ættir að hengj-
ast, bæði þú og aðrir, sem gefa sig að þessum
geðveikiskristindómi.“
Næsta dag gátu blöðin enga skýringu gefið. Allt
er og verður einn leyndardómur. Frá öllum lönd-
um koma svipaðar fregnir. Frá kristniboðsökrun-
um er sagt frá fjöldahvarfi. Aðeins fáir eru eftir.
Á þeirri prestasamkomu, sem kölluð var saman,
kom í ljós, að mjög margir prestar og prédikarar
voru til staðar, en margir voru líka hrifnir brott.
Það ríkti óvissa og dapurleiki. Margir voru
mjög óhamingjusamir, sagði í skýrslunni. En eng-
inn efi var um, að það sem skeð hafði, var hin
fyrirsagða „burthrifning brúðarinnar.“ Nokkrir
skýrðu frá því, að þeir hefðu aldrei hugsað, þrátt
fyrir sína guðfræðilegu menntun og rannsókn Guðs
orðs, að þetta mundi ske á þennan hátt, eins og
fram hefur komið nú, þeir voru framandi fyrir
endurfæðingunni, og anda sonarkosningarinnar.
Einn ungur prestur sagði: „Ég hef aldrei lært
þetta þannig. Prófessorarnir töluðu aldrei um það
á þennan hátt, eins og það hefur skeð á þessum
dögum.“ „Það hófust umræður um málið. En það
var of mikil ólga í hugum manna, til þess að þær
gætu orðið skipulegar,“ bætti blaðamaðurinn
við. Þegar lögreglan hafði snúið sér til kirkjuvfir-
valdanna til að heyra álit þeirra, var samin álits-
gerð, sem flestir þátttakendur samkomunnar voru
sammála um, svo hljóðandi:
„Atburður hefur skeð sem var fyrirsagður,
biblíulegur atburður. Er það hin svokallaða burt-
hrifning hrúðarinnar, eða að Jesús hefur sótt
sína.“ En það var líka allt sem þeir höfðu að segja.
Lögreglan vildi ekki birta opinberlega álitsgerð
prestanna. Þeir álitu, að allt þetta væri hugarburð-
ur upprifinna ímyndunarafla. Atburðirnir voru
svo umfangsmiklir, að þetta hlaut að verða al-
þjóðavandamál. Sé það sem skeð hefur eitthvað í
sambandi við kristindóminn, þá er sjálfsagt að
loka öllum kirkimn og samkomuhúsum þar til
fengizt hefur betra yfirlit og allt skýrist nánar.
Þar sem þetta vandamál snertir allar jijóðir er
ekki ósennilegt að skipuð verði sameiginleg nefnd.
Þá mundu Sameinuðu þjóðirnar verða hinn rétt-
asti aðili til að meðhöndla það og rannsaka það
gaumgæfilega.
1 söfnuðum hinna kristnu eru áhrifin mjög dap-
32