Afturelding - 01.06.1967, Blaðsíða 31

ekki hvað hann heitir, að segja: „Nú hefur það
borið við — nú hefur það skeð!“ Ég spurði: „Hvað
hefur skeð?“ — „Jesús hefur sótt sína!“ Og svo
neri hann hendur sínar og hágrét. — „Ég er eftir,
ég er eftir!“ „Ég bað hann að liætta þessu rugli,
en Jiann bar sig því verr. Það var hræðilegt að
hlusta á hann. Já, það voru víst fleiri sem höfðu
það á sama hátt. Það var ömurlegt. Ég fór, það
verður að minnsta kosti ekki unnið í dag.“
Enn verra var það niðri í bæmnn. Þar var algert
umferðaröngþveiti. Sporvagnabílsljórar voru liorfn-
ir og einnig venjulegir bílstjórar. Sömuleiðis far-
þegar. Sporvagnarnir stóðu í löngum röðum, og
vagnar og bifreiðir sem höfðu vagnstjóra, reyndu að’
krækja sig áfram. En fólkið’ var utanvið sig, og
hljóp mn kring, leitandi að' sínum nánustu. Liig-
reglan var máttvana.
Frú Háland grætur, nýr hendur sinar og hleyp-
ur heim. Andersonshjónin fara inn. Utvarpið’ er
stillt á Bergen. Or öllum áttum er tilkynnt, að
fólk Iiafi horfið.
Síminn hefur hringt í allan morgun með fyrir-
spurnum og tilkynningum um þessa óhugnanlegu
atburði. Frá mörgum skipum á höfninni hafa menn
horfið.
Á í’æðingarstofnuninni hafa öll nýfædd börn
horfið', og mæðurnar kveina í örvinglan. Þjónustu-
fólkið er óttaslegið, en einnig af því er nokkuð
horfið.
Á elliheimilinu eru sömuleiðis margir horfnir
burtu.
Klukkan ellefu tilkynnir útvarpið aftur. Nú frá
London. Um níuleytið í morgun fóru skyndilega
að’ streyma inn tilkynningar víðs vegar frá í Bret-
landi, um fjöldahvörf barna og fullorðinna. Eng-
inn hefur fundizt. Allt er þetta einn leyndardómur.
Nokkrir prestar hafa kallað sainan söfnuði sína
og komizt að þeirri niðurstöðu, að það eru hinir
guðhræddustu og bænræknustu meðlimir, sem er
saknað'. Einnig er nokkurra presta og prédikara
saknað. Biskup í einum hinna stærri sértrúarsafn-
að’a, hefur kallað saman presta sína til samkomu
í kvöld.
Nú eru þrír og hálfur tími liðinn síðan fyrsta
tilkynningin kom frá Osló, og það kemur í ljós
að stöðugt fleiri og fleiri hafa horfið, frá öllum
löndum.
Olav Rodge er norskur rna'ður. Ilann var 79
ára gamall, er hann fékk þá athyglisvcrSu
opinherun, scm hér segir frá. Ilún er tekin
úr „Livets Gang“. Eklci er að efa, aS mörg-
um lescndum Aftureldingar muni þykja þetta
vera íhugunarvcrS opinbcrun. Les alla grein-
ina meS athygli, einnig eftirskriftina.
Frá austlægari löndum lítur út fyrir að frá
Kóreu séu athyglisverðustu fréttirnar. Þar er tala
liinna horfnu áætluð’ ntörg hundruð þúsund. Þar
á með'al margir hermenn frá Sameinuðu þjóðunum.
Að lýsa slikum atburðum eins og þeir hafa
þróazt þessa fyrstu klukkutíma, er ómögulegt.
ABir eru skelfingu lostnir. Á götunum hleypur
fólk aftur og fram og nýr hendur sínar. Sérstak-
lega mæður, sem hafa misst börn sín. En margir
spotta og formæla bæði Guði og mönnum.
Ein eldri kona stóð á götuhorni með spenntar
greipar og horfði upp mót himninum og sagði
síðan: „Ó, nei, þar sem við undirbjuggum okkur
ekki til að vera tilbúin þegar Hann kæmi, þá
verður enginn tekinn ltéð’an af. Drottinn Jesús,
hjálpa oss! Nú hefur það skeð. Ég hef verið trúuð
allt mitt líf, en ég trúði ekki að’ Hann kænti svo
fljótt. Ég hef ekki tekið það svo alvarlega.“
Frá járnbrautarlínunni koma tilkvnningar, bæði
frá háfjallalínunni og víðar.
Engin raunveruleg slys hafa lient ennþá, aðeins
ein lest hefur stoppað’ á Finse, vantar bæði lestar-
sljóra og umsjónarntann.
Fyrirskipanir eru gefnar til allra linuvarða með-
fram brautarlínunni, að leita gaumgæfilega, ef
finnast skyldi fólk, sem horfið hefur frá Austur-
lestinni. Margra farþega er saknað. Einnig er til-
kynnt bæð’i frá fjarð’a- og strandferðaskipunum
um horfið fólk.
I kvöld kom út nokkrus konar yfirlit í dagblöð-
unum. Fólk er hvatt til að vera rólegt og gætið.
Lögreglan og yfirvöldin standa í ströngu við að
finna út tölu hinna horfnu. Jafnhliða eru vísinda-
menn og veðurfræðingar uppteknir í athugunum
sínum við að finna út orsök þessa fyrirbæris.
31