Afturelding - 01.06.1967, Blaðsíða 48

honum bréf þess efnis, að móðir hans hefði tekið
á móti Jesú sem frelsara sínum.
Nú hófust einnig þrengingartímar fyrir hana,
því að fjölskyldan vildi hvorki heyra hana né
sjá, eftir að hún hafði fallið frá hinni „sönnu
kirkju" eflir því sem þau héldu.
í stríðinu hafði hún særst. Nú tók gamla sárið
sig U]>p á nýjan leik, miklu verra en áður.
Hún setti traust sitt á Guð og varð fullkomlega
heilbrigð aftur. Þetta olli því, að afstaða fjöl-
skyldunnar gagnvart henni breyttist til batnaðar.
Á meðan þessu fór fram hafði móðurbróðir hans
verið kjörinn páfi og virtist ótrúlega skilningsrík-
ur á afturhvarf systursonar síns. Meðal annars
skrifaði hann honum og spurði, hvort það væri
eitthvað sem hann gæti gert fyrir frænda sinn.
Treccani svaraði, að hann þarfnaðist kvöldmál-
tíðarhikars og skírnarklæða og páfinn sendi hon-
um hvorttveggja.
En þrátt fyrir hina háu stöðu sína þekkti páfinn
ekki Guðs frið. Þótt hann sé kallaður „Staðgöngu-
maður Krists“ hefur hann aldrei innlifað né reynt
hjálpræðið, en það er byrði sem hvílir þungt bæði
á Treccani og móður hans. Einu sinni á ári veitir
páfi áheyrn ættingjum sínum. Næst er hún talar
við hann, ætlar systir hans að vitna fyrir honum.
Jóhannes páfi 23. átti lieldur ekki frið við Guð.
Þegar hann lá á banabeði grét hann og spurði
eftir einverjum, sem gæti hjálpað sér. En enginn
af hinum háu höfðingjum, erkibiskupum og kardí-
nálum gat gcfið hinum deyjandi manni nokkurt
huggunarorð.
Þegar þetta er skrifað, er Treccani í fyrsta
skiptið í Norður-Ameríkn og heimsækir þar fjöl-
menna söfnuði.
Að heyra hann sjálfan segja frá lífi sínu, er við-
burður, sem ég mundi óska að allir yrðu aðnjót-
andi. Sjálf hafði ég þau forréttindi meðan sam-
koma stóð yfir í San Diego í Kalíforníu. Sjaldan
hef ég séð andlit geisla af slíkum dýðarljóma, sem
hans. Það var enginn efi á því, að Guð hafði hér
útvalið verkfæri.
Löng og erfið hafði leit hans verið, en nú hafði
hann náð heim til föðurhúsa og vegna þess munu
áreiðanlega margar sálir vinnast fyrir himininn.
Snúið á íslenzku G. I^oftsson.
Elskan er stefkari en dauðinn
Framh. af bls. 41.
inn minn. Guð mun launa yður það, ef þér náðar-
samlega viljið heyra bæn mína.“
Því næst kastaði konan sér grátandi að fótum
hins skapharða einvalda.
Nú gerðist eitthvað óviðjafnanlegt í hörðu og
ósveigjanlegu hjarta þessa stollta hermanns. Hann
beygði sig niður að konunni, strauk hægri hendi
yfir höfuð hennar og mælti hrærður þessum orð-
um:
„Líttu upp dóttir min. Einn af lífvörðum ntín-
um mun fylgja þér til aftökustaðarins. Þú skalt
sjálf fá að flytja manni þínum boðskapinn um það,
að hann sé náðaður. Þetta eru þau laun, er þú hefur
áunnið þér moð þinni stóru fórn, er hendur þínar
vitna um, að þú hafir fært í kvöld. Megi Guð
launa þér fórn þína bæði hér í tímanum og eins
hinum megin. Því að það er satt, sem þú hefur
sagt, að ást þin er sterkari en dauðinn.
Svona er þessi óviðjafnanlega fagra og sanna
saga, sem geymast mun á spjöldum sögunnar,
meðan heimurinn stendur. Kærleikur þessarar ungu
konu, minnir okkur — þó í veikleika sé — á ennþá
sterkari kærleika, á fórn, sem er ennþá miklu
stærri, en þessi fórn var, þótt mikil væri. Það er
sá kærleikur og sú fórn, sem Jesús Kristur færði
fyrir okkur, þig og mig. Minnumst þess að hann
breiddi út hendur sínar eitt sinn til þess að þær
yrðu sundurmarðar, þegar hann var negldur á
krossinn. Hann gerði miklu meira en það. Hann
gaf líf sitt, ekki fyrir einhvern, sem elskaði hann,
heldur fyrir okkur, sem vorum óvinir hans, til
þess að við mættum frelsast frá eilífum dauða og
glötun, en eignast eilíft líf.
Flinn mikli og þekkti afturhvarfsprédikari
Charles Spurgeon sagði oft frá þessari einstæðu
hetjusögu ungu konunnar, á vakningarsamkomum
sínum. Þá var það venja hans að bæta við:
„Kærleikurinn, sem opinberast okkur í dauða
Jesú Krists, hefur sig í óendanlegri hæð sinni
yfir alla hetjudáð og fórnarlund, er birzt hefur
á jörðu. Eins og við sjáum einstaka tinda Há-Alp-
anna hefia sig liátt yfir alla aðra tinda og langt
upp úr skýjunum, alveg eins og þeir vilji lyfta sér
upp á meðal stjarna himinsins, þannig er það
með kærleika Krists. Hann lvftir sér upp yfir alla