Fróði - 01.09.1911, Blaðsíða 28

24
FRÓÐI
O. Hara hristi höfuðið. “'Ég má ekki missa þig af skrif-
stofunni Kit, og svo er langa sagan óskrifuð, sem kemur í hverju
hefti. Ég hitti líka hann Jackson fyrir tæpri stundu. Hann
leggur af stað til Klondike á morgun, og hann hefir lofað því,
að senda mér bréf og myndir á hverri viku. Fg slepti honum
ekki fyrri, en hann lofaði mér því. Og það sem bezt er af
öllu er það, að það kostar okkur ekkert.
Næst heyrði Kit um Klondike þegar hann kom á klúbbinn
um kvöldið, og hitti föðurbróður sinn.
“Sæll og blessaður, frændi góður”, mælti' Ivit. “Viltu ekki
fá þér glas með mér”.
Hann bað svo um kocktail fyrir sjálfan sig, en frændi hans
vildi ekki annað en eitt glas af rauðavíni. Hann var ekki
vanur að drekka neina áfenga drykki. Sá Kit það, að Karl
gaut til sín óhýrum angum, og bjóst nú við fyrirlestri frá
þeim aldna.
“Ég má ekki vera hér nema augnablik’’, segir svo Kit.
“Ég þarf að fara á Keith sýninguna og skrifa um hana hálf-
an dálk”.
“Hvað gengur að þér, drengur?” segir karl þá, “þú ert
fölur sem nár, ég held þú sért að fara með þig”.
Kit stundi við.
Eg fer að hugsa að ég fái bráðum að standa yfir mold-
um þínum”.
Kit hristi höfuðið með sorgfullum svip og mælti: “Ekki vil
ég láta maðka eta upp skrokkinn á mér. Heldur vildi ég láta
brenna mig”.
Jón gamli Bellew var einn af hörkumönnum þeim, sem
höfðu lagt út á slétturnar miklu með uxa fyrir vögnum á ár-
unum 1849 og 50, og yngri árum sínum hafði hann varið sem
frumbyggi, að berjast við náttúruna. Honum var því meinilla
við kveiíarskap allan.
“Þú lifir eitthvað óreglulega, Kristófer. Ég skammast mín
fyrir þig”.
“Leiðir mínar eru blómum stráðar”.
Gamli maðurinn svaraði með því að ypta öxlum.