Fróði - 01.09.1911, Blaðsíða 29

FRÓÐI.
25
“Hristu ekki blóöstokknu lokka þína aS mér, frændi. Ég
vildi aS ég mætti ganga á blómskrýddum leiSum. En þaS er nú
ekki um þaS aS tala nú, þaS er alt úti um þaS. Ég hefi engan
tíina”.
“HvaS í dauS —?”
“Ofþreyta”.
Nú hló Jón Bellew harkalega og tortryggnislega.
“Þetta er alveg satt”.
Enn hló karlinn.
“Mennirnir lagast eftir hlutunum í kringum þá”, mælti Kit
og benti á glasiS hjá frænda sínum. “Spaug þitt er þunt og
biturt eins og drykkur þinn”.
“Ofþreyta af vinnu”, mælti karl háSslega, “þú, sem aldrei
hefir unniS þér inn eitt cent á æfi þinni”.
“Víst hefi ég unniS fyrir því, en aldrei fengiS þaS. Ég vinn
mé'r inn fimm hundruS á vikunni núna og geri fjögurra manna
vinnu”.
“Þú málar líklega myndir sem enginn vill kaupa? ESa
kannske þaS sé eitthvert listaverk? En kantu aS synda?”
“Ég hefi kunnaS þaS”.
“GeturSu setiS á hestbaki?”
“Ég hefi reynt þaS nokkrum sinnum”.
ÞaS hlunkaSi fyrirlitningin í nösunum á karli. “ÞaS gleSur
mig stórlega aS faBir þinn skyldi deyja, áSur en hann þurfti aS
heyra og sjá ómensku þína. Hann faSir þinn var sannarlegur
maSur, hver einn einasti þumlungur af honum. SkilurSu þaS?
Hann var maSur. Hann hefSi bariS úr þér alla þessa vesal-
menskú, allar þessar fögru og fínu listir þínar”.
“Já, tímunum og mönnunum fer einlægt aftur”, stundi
Kit upp.
Ég hefSi getaS skiliS þaS og reynt aS þola þaS”, sagöi nú
hinn, “ef aS þér heföi lukkast þetta. En þú hefir aldrei unniö
þér inn cent á æfi þinni og aldrei unniö ærlegt dagsverk. Ja
til h vers ertu eiginlega á jörSunni. Þú viröist vera hraustlega
bygSur, en viö háskólann reyndir þú ekki einu sinni aö leika þér
aS fótbolta. Þú rerir aldrei, þú--------”